Bądź zawsze na bieżąco,
otrzymuj Alert ALTO

Zapisz się do newslettera
Ważne teraz

Tomasz Wagner w roli Partnera wzmacnia podatkową linię biznesową w ALTO

Tomasz Wagner w roli Partnera wzmacnia podatkową linię biznesową w ALTO

Premiera Raportu Made in Poland 2024

Premiera Raportu Made in Poland 2024

Szereg wyróżnień w rankingach ITR World Tax oraz ITR World TP 2024/2025

Szereg wyróżnień w rankingach ITR World Tax oraz ITR World TP 2024/2025

ESG w ALTO – Ewa Solarz pokieruje nową linią biznesową

ESG w ALTO – Ewa Solarz pokieruje nową linią biznesową

[ALERT ALTO] NSA podjął uchwałę (III FPS 1/21) w sprawie możliwości uznania silosów za budynki

Naczelny Sąd Administracyjny orzekł, że obiekt budowlany będący budowlą w rozumieniu Prawa budowlanego może być dla celów opodatkowania podatkiem od nieruchomości („PoN”) uznany za budynek, jeżeli spełnia kryteria bycia budynkiem wymienione w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych („UPOL”), a jego wyróżniającą cechą jest powierzchnia użytkowa, o której mowa w tej ustawie.


W ocenie NSA przesłanką odróżniającą budowlę od budynku, poza cechami wynikającymi z definicji legalnej budynku zawartej w UPOL, jest możliwość dokonania pomiarów powierzchni użytkowej takiego obiektu. Weryfikacja obiektu jako budynku powinna zatem przebiegać dwustopniowo.

Po pierwsze, podatnicy powinni ustalić cztery podstawowe cechy budynku:

o   trwały związek  gruntem,

o   posiadanie fundamentów,

o   posiadanie dachu,

o   wydzielenie z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych.

Następnie należy ustalić jego powierzchnię użytkową. W przypadku budynków to właśnie ten parametr stanowi podstawę opodatkowania.

Warto zaznaczyć, że sposób ustalania podstawy opodatkowania w PoN powoduje, że zakwalifikowanie danego obiektu jako budynku a nie budowli dla potrzeb kalkulacji tego podatku zwykle jest korzystniejsze dla podatników. W odróżnieniu od budynków, podstawą opodatkowania PoN budowli jest ich wartość podatkowa stanowiąca podstawę ustalenia amortyzacji (w uproszczeniu – wartość początkowa). Ponieważ wartość ta nie uwzględnia dokonanych odpisów amortyzacyjnych, zobowiązanie z tyt. PoN w przypadku budowli o wysokiej wartości początkowej może być istotne nawet w przypadku zużytych / zdekapitalizowanych obiektów.


Omawiana uchwała ma istotne znaczenie dla prawidłowej kwalifikacji takich obiektów jak np. silosy. Prawo budowlane definiuje wszakże jako budowle zbiorniki, w tym silosy, ale na gruncie ustawy podatkowej istnieje wątpliwość, czy silosy posiadające cechy charakterystyczne dla budynków (tj. posiadające dach, przegrody budowlane oraz fundamenty i są trwale związane z gruntem) nie powinny być tak właśnie klasyfikowane.

Choć omawiana uchwała nie rozwiewa tych wątpliwości w pełni, to daje pewne wskazówki interpretacyjne, co do kwalifikacji silosów i podobnych obiektów dla potrzeb ustalenia podstawy opodatkowania w PoN i może otwierać drogę do odzyskania podatku w wyniku przyjęcia klasyfikacji korzystniejszej dla podatników.

Biorąc pod uwagę powyższe, rekomendujemy przegląd posiadanych nieruchomości i ich klasyfikacji dla potrzeb PoN w świetle tez zawartych w omawianej uchwale NSA.


W razie jakichkolwiek pytań bądź wątpliwości zapraszamy do kontaktu.

 

Koniec karty podatkowej dla lekarzy

Jeszcze kilka lat temu podatnicy widzieli w interpretacjach podstawowe narzędzie zabezpieczające ich w razie sporu ze skarbówką. Teraz coraz trudniej jest uzyskać gwarancję fiskusa. Z drugiej zaś strony nawet pozytywne odpowiedzi mogą być wkrótce być nieprzydatne.

Najnowszy przykład to szereg pozytywnych interpretacji wydawanych lekarzom, którzy – aby uciec przed planowaną podwyżką danin – chcą przejść od 2022 r. na kartę podatkową. To preferencja, która daje im niską stawkę podatku i nie wymaga prowadzenia księgowości. Skarbówka potwierdza, że będą mogli rozliczać się w przyszłym roku formie karty, nie uwzględnia jednak przy tym zmian przewidzianych w Polskim Ładzie.

Potwierdzenie możliwości rozliczenia kartą uzyskał np. chirurg, który świadczy usługi na podstawie kontraktu ze szpitalem. Obecnie rozlicza się stawką liniową 19 proc. Fiskus zgodził się (w interpretacji nr 0113-KDIPT2-1.4011.624. 2021.2.AP), że będzie mógł w 2022 r. przejść na kartę, zastrzega jednak: o ile nie zmieni się stan prawny.

Innym przykładem jest ortopeda, świadczący usługi zarówno na rzecz szpitala, jak i indywidualnych pacjentów. Uzyskał potwierdzenie (interpretacja nr 0113-KDIPT2-1.4011.689.2021.2.AP), że może od kolejnego roku przejść na kartę.

– Problem w tym, że jeśli w 2022 r. wejdą w życie zmiany wynikające z Polskiego Ładu, takie interpretacje będą miały jedynie wartość historyczną. – mówi Łukasz Szczygieł, doradca podatkowy, of counsel w Kancelarii Kasprzyk & Wojdan. Wyjaśnia, że od 2022 r. karta ma być dostępna tylko dla tych, którzy rozliczają ją w 2021 r. Nikt nowy nie będzie mógł dołączyć. Zaś w przypadku lekarzy, skorzystają z niej tylko ci, którzy świadczą usługi bezpośrednio dla ludności, a nie mają np. kontraktu ze szpitalem czy prywatną przychodnią.

Zmiana stanu prawnego

Jak wskazuje Sylwia Kulczycka, doradca podatkowy, Partner w ALTO Tax, zgodnie z przepisami przejściowymi Polskiego Ładu od 1 stycznia 2022 r. podatnicy tracą prawo do złożenia wniosku o zastosowanie opodatkowania w formie karty podatkowej.

– Tym samym, podatnicy, którzy w 2021 r. rozliczali się inną metodą niż karta podatkowa, nie będą mogli złożyć w 2022 r. wniosku o zastosowanie opodatkowania według tej metody. Dotyczy to również lekarzy, którzy uzyskali korzystne interpretacje podatkowe potwierdzające, że w 2022 r. będą mogli wnioskować o tę formę opodatkowania. Interpretacje te dotyczą bowiem stanu prawnego, który ulegnie zmianie z początkiem 2022 r. – wyjaśnia Sylwia Kulczycka.

Część lekarzy nie skorzysta też z zasady kontynuacji wyboru dotychczasowej formy opodatkowania.

– W 2022 r. z opodatkowania kartą podatkową nie będą mogli skorzystać lekarze zatrudnieni w przychodniach i szpitalach na tzw. kontraktach. Zgodnie z planowanymi zmianami do załącznika nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, opodatkowanie według karty podatkowej nie znajdzie zastosowania do działalności wykonywanej na rzecz osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej albo na rzecz osób fizycznych dla potrzeb prowadzonej przez nie pozarolniczej działalności gospodarczej. Do kategorii tej należy zaliczyć lekarzy współpracujących ze szpitalami i przychodniami w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – mówi Sylwia Kulczycka.

Dodaje, że o ile nie zostaną wprowadzone zmiany do projektów Polskiego Ładu, od 2022 r. zamknięta zostanie furtka do korzystnego opodatkowania lekarzy. Lekarzom na tzw. kontraktach pozostanie możliwość stosowania opodatkowania według ryczałtu lub stawki liniowej albo skali podatkowej.

W środę rząd zapowiedział ważne zmiany dla rozliczających się według skali. Także osoby prowadzące działalność gospodarczą skorzystają z tzw. ulgi dla klasy średniej. W dotychczasowej wersji projektu Polskiego Ładu miała być dostępna tylko dla etatowców zarabiających do 13 tys. zł miesięcznie.

W zamian ryczałt

– Podatek w formie karty zapłaci w 2022 r. niewielu lekarzy, którzy będą świadczyć usługi w ograniczonym zakresie, bezpośrednio dla ludności. Co istotne, rozliczą się w ten sposób tylko na zasadzie kontynuacji. W zamian wszyscy lekarze otrzymają jednak niższą 14-procentową stawkę ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Rozliczenie ryczałtowe będzie szczególnie opłacane dla tych, którzy nie ponoszą wysokich kosztów prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ nie można ich odliczyć. Jeśli ponoszą wydatki np. na wyposażenie prywatnego gabinetu, warto rozważyć stawkę liniową, która umożliwia odliczenie kosztów uzyskania przychodów – mówi Łukasz Szczygieł.

Agata Malicka, współwłaścicielka biura rachunkowego, zwraca uwagę, że Polski Ład nie wprowadza zmian w art. 30. ust. 2 ustawy o ryczałcie. Przepis ten zakłada, że jeżeli naczelnik urzędu skarbowego stwierdzi brak warunków do zastosowania karty, wydaje decyzję odmowną. Podatnik płaci wówczas ryczałt albo podatek na zasadach ogólnych.

– Z tego wynika, że jeśli przedsiębiorca złoży w 2022 r. wniosek o zastosowanie karty i dostanie odmowną decyzję naczelnika urzędu skarbowego (a innej nie będzie mógł dostać) nie będzie mógł też wybrać stawki liniowej. Należy zdecydowanie zmienić ten przepis – mówi Agata Malicka.

[ALERT ALTO] Polski Ład: Niezbędnik podatnika – Część 2 – Podatkowa Grupa Kapitałowa

Obecnie trwają prace legislacyjne dotyczące pakietu zmian do ustaw podatkowych (tzw. Polski Ład).

O zakresie planowanych zmian pisaliśmy w alertach ALTO:

  • Polski Ład – główne założenia i zmiany w obszarze należności publicznoprawnych (link)
  • Polski Ład – proponowane zmiany po konsultacjach społecznych (link)

Zgodnie z zapowiedzią, co tydzień będziemy do Państwa wysyłać alerty poświęcone tym zmianom, które mogą być dla Państwa istotne. Ich wdrożenie będzie wymagać bowiem wcześniejszego przygotowania Państwa organizacji.

W poprzednim tygodniu wysłaliśmy do Państwa alert dotyczący:

1. Możliwości utworzenia Grupy VAT (link)

 

Poniżej prezentujemy część 2 – Podatkowa Grupa Kapitałowa.

W kolejnych tygodniach przedstawimy następujące zagadnienia: 

3. Pakiet ulg na innowacje (CIT)

4. Estoński CIT

5. Zmiany dotyczące umów B2B i rekomendowany w związku z nimi Audyt B2B (PIT / ZUS)


Część 2: Podatkowa Grupa Kapitałowa

Podatkowa Grupa Kapitałowa funkcjonuje w polskim systemie podatkowym od lat, natomiast z uwagi na rygorystyczne warunki, na jej utworzenie zdecydowało się jak dotąd relatywnie mało grup kapitałowych. Zaproponowane w ramach Polskiego Ładu zmiany mogą zdecydowanie zwiększyć zainteresowanie powyższym rozwiązaniem.

Podatkowa Grupa Kapitałowa pozwala na łatwiejsze rozliczenie pomiędzy spółkami powiązanymi z punktu widzenia cen transferowych oraz wiąże się z innymi korzyściami, o których szerzej piszemy w poniższym opracowaniu.


 

W razie pytań lub wątpliwości pozostajemy do Państwa dyspozycji.

 

Kiedy członek zarządu odpowiada za naruszenia swoich podwładnych?

Podstawową regulacją odnoszącą się do odpowiedzialności członków organów spółek kapitałowych za wyrządzoną spółce szkodę są przepisy kodeksu spółek handlowych (odpowiednio art. 293 dotyczący spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, art. 483 dotyczący spółki akcyjnej oraz 300125 dotyczący prostej spółki akcyjnej). W odniesieniu do członków zarządu spółek z o.o. i akcyjnych przewidują one odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zawinionym działaniem lub zaniechaniem sprzecznym z prawem lub postanowieniami umowy spółki. Nowe regulacje dotyczące prostej spółki akcyjnej odwołują się do odpowiedzialności za szkodę wynikłej z zawinionego niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków, w tym niedołożenia należytej staranności lub niedochowania lojalności wobec spółki.

Kluczowe dla kwestii odpowiedzialności członków zarządu są zatem działania i zaniechania tego członka, niemniej pojawiają się także sytuacje, w których na ryzyko odpowiedzialności członka zarządu istotnie wpływają działania lub zaniechania jego podwładnych.

 

Realizacja obowiązków za pomocą innej osoby

Sąd Najwyższy w wyroku z 24 września 2008 roku, sygn. akt II CSK 118/08 jednoznacznie przesądził, że w odpowiednich przypadkach, mimo odrębnego uregulowania odpowiedzialności kontraktowej członków zarządu, zastosowanie będą miały również przepisy reżimu odpowiedzialności kontraktowej zawarte w kodeksie cywilnym. Mowa tu głównie o odpowiedzialności na podstawie art. 474 w związku z art. 471 kodeksu cywilnego. Zgodnie z tym przepisem dłużnik (tj. menedżer zobowiązany do prowadzenia spraw spółki) odpowiedzialny jest jak za własne działanie za działania i zaniechania osób, z których pomocą zobowiązanie wykonywania, jak również osób, którym wykonanie zobowiązania powierza. W konsekwencji powyższego, możliwym jest, na podstawie art. 474 kodeksu cywilnego, ponoszenie przez członka zarządu odpowiedzialności za działania i zaniechania osób przez niego upoważnionych do podejmowania działań objętych stosunkiem organizacyjnym łączącym członka zarządu ze spółką. Jest to odpowiedzialność na zasadzie ryzyka, a więc niezależna od stopnia winy w doborze osoby, której powierzono zadanie. Poddaje się zatem w wątpliwość możliwość powołania się przez członka zarządu na brak winy w wyborze (art. 429 kodeksu cywilnego), charakterystyczny dla reżimu odpowiedzialności z tytułu czynów niedozwolonych (tzw. deliktowej).

Członkowie zarządu winni mieć świadomość, że przyjmują na siebie bezpośrednie ryzyko związane z posłużeniem się innymi osobami przy wykonywaniu obciążającego ich zobowiązania wobec spółki, tj. starannego zarządzania jej sprawami. Aby uwolnić się od odpowiedzialności, należy wykazać, że pomocnik lub wykonawca działał z należytą starannością wymaganą od członka zarządu (tj. wynikającą z zawodowego charakteru funkcji).

Tolerowanie naruszeń popełnionych przez podwładnych

Na odpowiedzialność członków zarządu przekładać mogą się także sytuacje, gdy świadomie zignorowane zostaną naruszenia popełnione przez pracowników spółki lub innych podwładnych. Niejednokrotnie będzie w tym wypadku chodziło o naruszenia na gruncie prawa administracyjnego. Z tego typu ryzykiem członkowie zarządu spotykają się m.in. na gruncie regulacji dotyczących ochrony konkurencji. Art. 106a ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów daje Prezesowi UOKiK uprawnienie do nałożenia kary pieniężnej na osobę zarządzającą spółką, która swoim działaniem umyślnie dopuściła do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów wynikających ze wspomnianej ustawy. Członek zarządu, jako osoba mająca wpływ na zachowanie przedsiębiorcy, jest odpowiedzialny za dobór i skutki działania osób upoważnionych. W rezultacie, działanie sprzeczne z przepisami Ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów, może skutkować pociągnięciem do odpowiedzialności samej osoby udzielającej upoważnienia. Jest to zasada, od której można uwolnić się udowadniając, że udzielenie upoważnienia do działania w imieniu spółki nie naruszało wewnętrznych wymagań szczególnych i zostało dokonane zgodnie z odpowiednimi procedurami minimalizującymi ryzyko naruszenia zasad ochrony konkurencji i konsumentów, a tym samym ryzyko obciążenia karą pieniężną.

Wspomniane wyżej instytucje prawne mogą prowadzić do bezpośredniej, pierwotnej odpowiedzialności członków zarządu za działania lub zaniechania swoich podwładnych. Warto także wspomnieć o odpowiedzialności o charakterze pośrednim, która niejednokrotnie będzie wynika z faktu uprzedniego ukarania spółki np. wysoką karą administracyjną. Fakt nałożenia na spółkę kary, np. z uwagi na dopuszczenie się praktyki ograniczającej konkurencję, niedopełnienie obowiązków wynikających z ustawy o rachunkowości, niedopełnienie obowiązku zgłoszenia beneficjenta rzeczywistego w CRBR czy też prowadzenie działalności regulowanej bez określonego zezwolenia, będzie w praktyce zazwyczaj równoznaczny z niedochowaniem przez członka zarządu wymogu nadzoru nad osobami, którym powierzono ten obszar obowiązków. Zagadnienie to wpisuje się w coraz bardziej istotny wymóg zapewnienia przez zarząd zgodności (tzw. „compliance” ), na gruncie którego pojawia się koncepcja tzw. winy organizacyjnej i winy anonimowej. Chodzi w tym wypadku o sytuację, wystąpienia w działalności przedsiębiorcy takich nieprawidłowości organizacyjnych, które ułatwiły lub umożliwiły popełnienie czynu zabronionego w sytuacji, gdy inna organizacja działalności mogłaby zapobiec popełnieniu tego czynu.

Odzwierciedleniem koncepcji winy organizacyjnej na gruncie obecnych regulacji prawnych są przede wszystkim postanowienia, obowiązującej niemalże od 19 lat, ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych za czyny zabronione pod groźbą kary, której celem jest zwalczanie przestępczości gospodarczej i skarbowej. Realizacja powyższej koncepcji została oparta na modelu możliwości pociągnięcia do odpowiedzialności podmiotów zbiorowych (tj. przede wszystkim spółek) nie za „własne” czyny, lecz za czyny zabronione popełnione przez osoby fizyczne powiązane z danym podmiotem zbiorowym. Postawienie zarzutów spółce lub jej skazanie na gruncie ustawy może oznaczać początek reperkusji wobec członków zarządu. Przykładem konsekwencji wyciągniętych wobec członka zarządu może być jego odwołanie z organu zarządzającego lub pociągnięcie go do odpowiedzialności odszkodowawczej. Brak powszechnej znajomości regulacji ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych oraz jej represyjnych skutków, wynika z dotychczasowej niewielkiej efektywności jej rozwiązań prawnych. Obecnie przed pociągnięciem do odpowiedzialności spółki kapitałowej za czyny zabronione pod groźbą kary musi zaistnieć szereg przesłanek, których spełnienie jest rzadko spotykane. W świetle obowiązującej ustawy, spółce kapitałowej można przypisać odpowiedzialność, gdy:

– został popełniony jeden z enumeratywnie wymienionych przez ustawę czynów zabronionych;

– wspomniane przestępstwo szczególne popełniła osoba fizyczna powiązana z podmiotem zbiorowym;

– popełniony czyn zabroniony przyniósł lub mógł przynieść podmiotowi zbiorowemu korzyść, chociażby o charakterze niemajątkowym,

– popełnienie czynu zabronionego przez sprawcę (osobę fizyczną powiązaną z podmiotem zbiorowym) zostało potwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu (tzw. prejudykat),

– do popełnienia przestępstwa doszło wskutek nie dochowania przed podmiot zbiorowy należytej staranności przy wyborze powiązanej z nim osoby fizycznej lub nieodpowiednio sprawowanego nadzoru nad tą osobą.

W tym miejscu należy wspomnieć o projekcie zasadniczej nowelizacji ustawy o odpowiedzialności podmiotów zbiorowych, nad którym prace trwają od 2018 roku, jednak pozostają obecnie w zawieszeniu. Kluczową projektowaną zmianą jest odejście od wymogu uprzedniego prawomocnego skazania osoby fizycznej w celu otwarcia drogi do ukarania podmiotu zbiorowego. Tym samym, charakter odpowiedzialności spółki straci swój wtórny charakter, a decyzja o ewentualnej odpowiedzialność podmiotu zbiorowego podejmowana będzie niezależnie od skazania danej osoby fizycznej, która czyn zabroniony faktycznie popełniła. Ponadto, ustawodawca zamierza rozszerzyć krąg osób, za które spółka poniesie odpowiedzialność. Ostatni udostępniony projekt przewiduje, że spółka odpowie również za działania osób umocowanych do reprezentowania spółki, pracowników zatrudnionych w spółce lub innych osób realizujących zadania na rzecz spółki w ramach powierzonych im kompetencji, a także innych przedsiębiorców współdziałających ze spółką (podwykonawców, a nawet pracowników podwykonawców). Co więcej, rozszerzeniu ulegnie dotychczasowy dość wąski zakres katalogu przestępstw. Natomiast, co najważniejsze, wiele wskazuje na to, że ciężar dowodu, czy spółka nie ponosi winy organizacyjnej spoczywał będzie na spółce. Uszczegółowione zostaną wymogi organizacyjne wobec spółek, sprostanie którym pozwoli dopiero na argumentację, że spółka nie ponosi takiej winy a jej zarządzający dopełnili należytej staranności w zarządzaniu i nadzorze.

[ALERT ALTO] Polski Ład: Niezbędnik podatnika – Część 1 – Grupa VAT

Obecnie trwają prace legislacyjne dotyczące pakietu zmian do ustaw podatkowych (tzw. Polski Ład). O zakresie planowanych zmian pisaliśmy w alertach ALTO:

  • Polski Ład – Część I: Główne założenia i zmiany w obszarze należności publicznoprawnych (link)
  • Polski Ład – proponowane zmiany po konsultacjach społecznych (link)

 

W kolejnych częściach cyklu przedstawimy:

1. Możliwość utworzenia Grupy VAT

2. Ułatwienia w tworzeniu Podatkowej Grupy Kapitałowej (CIT)

3. Pakiet ulg na innowacje (CIT)

4. Estoński CIT

5. Zmiany dotyczące umów B2B i rekomendowany w związku z nimi Audyt B2B (PIT / ZUS)


Część 1: Grupy VAT

Ministerstwo Finansów planuje wprowadzić nieistniejącą do tej pory na polskim rynku instytucję Grupy VAT. Jest to możliwość tworzenia przez powiązane ze sobą finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie spółki Grupy na zasadach zbliżonych do podatkowych grup kapitałowych w CIT.

Rozwiązanie to, chociaż w obecnym kształcie nie jest pozbawione wad, umożliwi istotne korzyści, szczególnie w przypadku gdy występują liczne transakcje wewnątrzgrupowe i w przypadku grup działających w branżach usług zwolnionych z VAT (m.in. eliminacja rozliczeń VAT w grupie, zmniejszenie liczby JPK, poprawa płynności finansowej).

 


 

W razie pytań lub wątpliwości pozostajemy do Państwa dyspozycji.

 

 

Jak Polski Ład wpłynie na branżę ubezpieczeniową?

Grupa VAT

 

Dla zakładów ubezpieczeń funkcjonujących w ramach grup kapitałowych szczególnie interesującym rozwiązaniem przedstawionym w projekcie jest Grupa VAT. Jej członkowie wspólnie rozliczą VAT, będzie ona mogła zostać utworzona przez podmioty powiązane finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie.

Kluczowym założeniem Grupy VAT jest brak opodatkowania obrotu wewnątrzgrupowego, opodatkowane miałyby być wyłącznie transakcje z podmiotami zewnętrznymi.

Zwracamy uwagę, że Grupa VAT jest rozwiązaniem szczególnie atrakcyjnym dla podmiotów prowadzących działalność zwolnioną z VAT, takich jak zakłady ubezpieczeń. Dzięki neutralności transakcji wewnątrzgrupowych istotnemu obniżeniu mogą ulec kwoty podatku VAT, który nie podlega odliczeniu i stanowi dodatkowy koszt zakładów. Utworzenie Grupy VAT będzie więc prowadziło do uzyskania realnych oszczędności oraz wpłynie na finanse ubezpieczycieli.

Nie bez znaczenia pozostaje również ograniczenie obowiązków administracyjnych. Członkowie Grupy nie będą zobowiązani do fakturowania obrotu wewnątrzgrupowego oraz stosowania mechanizmu podzielonej płatności w transakcjach wewnątrzgrupowych. Będą także prowadzić jeden rejestr VAT oraz składać jeden plik JPK.

Praktyczne zastosowanie instytucji Grupy VAT istotnie ogranicza zbyt restrykcyjny naszym zdaniem warunek, że jeden z jej członków musi posiadać bezpośrednio ponad 50% udziałów w kapitale pozostałych podmiotów wchodzących w jej skład. Wyłącza to możliwość utworzenia Grupy VAT przez zakłady ubezpieczeń funkcjonujące w jednej grupie kapitałowej, jednak powiązane wyłącznie pośrednio przez zagranicznego akcjonariusza. Ten problem dotyczy zatem kilku międzynarodowych grup ubezpieczeniowych działających w Polsce.

 

Opodatkowanie VAT usług finansowych

Polski Ład przewiduje wprowadzenie opcjonalnego opodatkowania VAT usług finansowych zwolnionych z VAT, świadczonych na rzecz podatników. Możliwość ta nie będzie jednak dotyczyła usług ubezpieczeniowych oraz pośrednictwa ubezpieczeniowego. Ubezpieczyciele i agenci nie będą więc mieli możliwości skorzystania z opodatkowania.

Zmianę należy mieć na uwadze, ponieważ od nowego roku w przypadku usług finansowych nabywanych przez ubezpieczycieli może pojawić się podatek VAT naliczany przez niektórych kontrahentów (dostawców), który z uwagi na zwolnienie z VAT działalności ubezpieczeniowej co do zasady nie będzie podlegał odliczeniu.

 

Podatkowe grupy kapitałowe (PGK)

Przedstawione propozycje obejmują również zmiany dotyczące PGK, czyli rozwiązania umożliwiającego wspólne rozliczanie CIT. Z perspektywy grup ubezpieczeniowych kluczowe jest zniesienie warunku rentowności.

Obecnie do utworzenia PGK niezbędne jest, żeby udział dochodów w przychodach PGK w każdym roku podatkowym wynosił co najmniej 2%. Spełnienie tego warunku może być problematyczne w przypadku, gdy w skład PGK wchodzi zakład ubezpieczeń życiowych oferujący polisy UFK, w którym wynik podatkowy w dużej części zależy od wyceny aktywów i w poszczególnych latach ulega istotnym wahaniom. Likwidacja warunku rentowności zwiększy więc dostępność PGK dla grup ubezpieczeniowych.

Ważną nowością będzie również możliwość rozliczania przez PGK strat podatkowych wygenerowanych przed utworzeniem PGK przez spółkę wchodzącą w jej skład, co obecnie nie jest możliwe.

 

Obowiązek przesyłania ksiąg podatkowych i zwolnienie odsetek z PIT

Projekt przewiduje również nałożenie na przedsiębiorców obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych w formie elektronicznej oraz przesyłania ich co miesiąc do urzędu. Obowiązek ten ma wejść w życie dopiero w 2023 r. Przygotowania w tym zakresie mogą mocno obciążyć administracyjnie zakłady ubezpieczeń.

Z perspektywy zakładów ubezpieczeń na uwagę zasługuje również planowane zwolnienie z PIT odsetek od nieterminowej wypłaty świadczeń zwolnionych z opodatkowania. Wypłacane przez ubezpieczycieli odsetki związane z opóźnieniem w wypłacie odszkodowania, zadośćuczynienia czy renty nie będą więc opodatkowane, tak jak to jest obecnie. Ubezpieczyciel nie będzie w związku z tym zobowiązany do corocznej akcji wystawiania PIT-11, co ograniczy obowiązki administracyjne.

Jeżeli przepisy wejdą w życie w aktualnej formie, zwolnienie będzie obejmowało również odsetki otrzymane w 2021 r., które zgodnie z obecnym stanem prawnym powinny zostać opodatkowane na początku 2022 r.

 

Opodatkowanie wynagrodzeń

Nie można zapominać o zmianach w zakresie opodatkowania wynagrodzeń pracowników. Nowelizacja istotnie wpłynie na obciążenie fiskalne wynagrodzeń kadry zarządzającej, zatrudnionej na podstawie kontraktów menedżerskich. W takim przypadku składka zdrowotna w wysokości 9% dochodu nie będzie bowiem odliczana od podatku (dotychczas możliwość częściowego odliczenia), nie będzie również możliwości zastosowania do tego rodzaju dochodów tzw. ulgi dla klasy średniej.

Również osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze odczują zmianę, ponieważ składka zdrowotna w wysokości 4,9% dochodu nie będzie odliczana od podatku.

 

Podatek u źródła od płatności zagranicznych (WHT)

Przypominamy, że obowiązujący od 2019 r. mechanizm WHT polegający na konieczności poboru pełnej stawki podatku w przypadku wypłat ponad 2 mln zł (pay and refund) dotychczas nie wszedł w życie, co Polski Ład ma zmienić.

Kluczowa propozycja dotyczy mechanizmu pay and refund, który ustawodawca planuje ograniczyć wyłącznie do płatności z tytułu dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, dokonywanych na rzecz powiązanych podmiotów zagranicznych.

Praktycznym ułatwieniem dla ubezpieczycieli będzie również wprowadzenie możliwości ustalania rezydencji podatkowej dla potrzeb PIT i CIT na podstawie kopii certyfikatu rezydencji, w sytuacji w której nie będą występowały wątpliwości co do zgodności informacji zawartych w kopii ze stanem faktycznym.

Na uwagę zasługują również zmiany dotyczące dookreślenia standardu należytej staranności, doprecyzowanie definicji rzeczywistego właściciela oraz rozszerzenie zakresu opinii o stosowaniu preferencji.

Na zmiany dotyczące WHT warto spojrzeć z perspektywy konieczności modyfikacji funkcjonujących w organizacji procesów w zakresie realizacji obowiązków płatnika WHT oraz aktualizacji posiadanej procedury WHT lub ewentualnie jej opracowania.

 

Neutralność restrukturyzacji

W ostatnim czasie w branży ubezpieczeniowej można zauważyć wyraźny trend konsolidacyjny, coraz częściej dowiadujemy się o kolejnych połączeniach ubezpieczycieli.

Połączenia spółek są transakcjami zasadniczo neutralnymi na gruncie CIT, jeżeli posiadają uzasadnienie biznesowe. Warto mieć na uwadze, że ustawodawca w ramach Polskiego Ładu planuje wprowadzenie dodatkowych przesłanek, których spełnienie będzie warunkowało neutralność restrukturyzacji.

 

Jak Polski Ład wpłynie na branżę?

Bez wątpienia zmiany zaproponowane w ramach Polskiego Ładu będą istotnie oddziaływać na sektor ubezpieczeniowy. Na uznanie zasługują w szczególności rozwiązania związane z PGK oraz Grupą VAT, które mogą pozytywnie wpłynąć na uproszczenie rozliczeń wewnątrzgrupowych, ograniczenie kosztów administracyjnych i poprawę płynności finansowej.

Część postanowień będzie natomiast wymagała od ubezpieczycieli wprowadzenia istotnych zmian w funkcjonujących dotychczas procesach podatkowych, co z uwagi na skalę prowadzonej działalności może być skomplikowane.

Nie można jednoznacznie ocenić wpływu Polskiego Ładu na cały sektor ubezpieczeniowy. Każdy podatnik powinien przeanalizować projektowane zmiany ze swojej perspektywy, ocenić ich wpływ na prowadzoną działalność oraz odpowiednio przygotować się do wejścia w życie nowych przepisów.


 

 

[CORPORATE PULSE] Rząd szykuje uproszczenia w podpisywaniu sprawozdań finansowych

Aktualnie obowiązujący art. 52 ustawy o rachunkowości wymaga, by pod sprawozdaniem finansowym podpis złożyła osoba, której powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych i kierownik jednostki, a jeżeli jednostką kieruje organ wieloosobowy – wszyscy członkowie tego organu. W praktyce prawidłowe zastosowanie tego przepisu sprawia wiele kłopotów.

Najczęściej są to problemy natury organizacyjnej lub technicznej w sytuacji, gdy w skład organu zarządzającego wchodzi kilka lub kilkanaście osób. Utrudnieniem jest także sytuacja, gdy członkami wyżej wspomnianego organu są (w całości albo w części) obcokrajowcy nieposiadający kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub profilu zaufanego. Wyrobienie kwalifikowanego podpisu elektronicznego jest procedurą kosztowną i często czasochłonną, zaś warunkiem założenia profilu zaufanego jest posiadanie numeru PESEL, co skutecznie zniechęca cudzoziemców do podejmowania działań zmierzających do wyrobienia e-podpisów. Zdarza się również, że członkowie organu zarządzającego nie władający językiem polskim odmawiają podpisania sprawozdania finansowego, które zgodnie z przepisami powinno zostać sporządzone w języku polskim, tłumacząc się nieznajomością treści dokumentu.

Ustawodawca zauważył powyższe problemy i w projekcie nowelizacji zaproponował wprowadzenie nowej zasady. Nowela zezwala, w przypadku jednostki kierowanej przez organ wieloosobowy, na podpisanie sprawozdania finansowego przez jedną osobę wchodzącą w skład tego organu.

Pozostali członkowie będą zobowiązani jedynie do złożenia oświadczeń, że sprawozdanie finansowe spełnia wymagania przewidziane w ustawie. Oświadczenia będą mogły zostać sporządzone w formie elektronicznej podpisanej kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub podpisem zaufanym, ale także w formie papierowej opatrzone własnoręcznym podpisem. Jeżeli oświadczenia zostaną sporządzone w postaci elektronicznej to dołącza się je w formie załączników do składanego sprawozdania. Natomiast w przypadku oświadczeń w formie papierowej to na osobie podpisującej sprawozdanie finansowe ciąży obowiązek odwzorowania cyfrowego dokumentów, a następnie opatrzenie ich podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym.

Projekt nowelizacji zrównuje ze sobą skutki podpisu pod sprawozdaniem finansowym ze skutkami złożenia odrębnego oświadczenia potwierdzającego, że sprawozdanie spełnia wymogi ustawy o rachunkowości. Jednym słowem, odpowiedzialność członka organu zarządzającego za rzetelność i prawidłowość sporządzonego sprawozdania, który samodzielnie podpisze dokument będzie taka sama jak pozostałych członków, którzy nie podpisali sprawozdania, lecz złożyli odrębne oświadczenia.

Warto wspomnieć, że nowa zasada nie będzie miała charakteru bezwzględnie obowiązującego, co oznacza, że to do jednostki będzie należał wybór sposobu podpisania sprawozdania np. wciąż możliwe będzie złożenie sprawozdania podpisanego przez wszystkich członków organu zarządzającego.

Opierając się na wypowiedzi Ministra Finansów, wysoce prawdopodobne jest to, że znowelizowane przepisy będą miały zastosowanie do sprawozdań finansowych sporządzonych za rok obrotowy 2021.

Sylwia Toczyska prelegentką podczas CEE Property Forum 2021 w Wiedniu

Na te i wiele innych tematów dotyczących branży nieruchomości postara się odpowiedzieć Sylwia Toczyska – Managing Director, ALTO Accounting, podczas największej konferencji real estate w Europie Środkowej, czyli CEE Property Forum 2021, która odbędzie się w dniach 20-21 września w Wiedniu.  

CEE Property Forum 2021 to jedna z najbardziej popularnych konferencji na rynku nieruchomości w Europie Środkowo-Wschodniej, a w tym roku ALTO dołączyło do grona sponsorów wydarzenia. 

Jest nam niezmiernie miło, że Sylwia Toczyska znalazła się w gronie prelegentów, reprezentujących najbardziej aktywne i wpływowe firmy z branży nieruchomości w regionie Europy Środkowo-Wschodniej i poza nią. Sylwia weźmie udział w panelu ,,Flex is the keyword – Workplace strategies post-COVID-19″ i będzie dyskutować na następujące tematy: 

  • Przyszłość przestrzeni biurowej: przestrzeń do współpracy, centrum eventowe czy konwencjonalne miejsce pracy?  
  • Lokalizacje biurowe w miastach: czy centra miast nadal będą wygrywać?  
  • Czy mniejsze miasta będą zyskiwać na znaczeniu w świecie po pandemii? 
  • Czy CEE może przyciągać miejsca pracy dzięki elastycznej rekrutacji i popularności pracy zdalnej?  
  • Jakie są ukryte konsekwencje pracy zdalnej z perspektywy prawnej i podatkowej?
     

Już zaczynamy widzieć jak poważne zmiany zachodzą w branży nieruchomości i w najbliższych miesiącach prawdopodobnie lepiej poznamy długoterminowe skutki pandemii oraz ich wpływ na sposób, w jaki projektujemy, budujemy, wykorzystujemy i obsługujemy nieruchomości.  

Zapraszamy na CEE Property Forum 2021! 

Więcej informacji o wydarzeniu: CEE Property Forum 2021

[ALERT ALTO]: Tylko 107 dni na TP

W związku z tym, chcielibyśmy przypomnieć, że dla firm, których rok podatkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym, termin na raportowanie cen transferowych 2020 upływa już 31 grudnia 2021 r. Oznacza to, że pozostało już tylko 107 dni na sporządzenie dokumentacji, formularza TP-R, oświadczenia zarządu o rynkowości transakcji, a przede wszystkim benchmarków.

Zwracamy uwagę, że co do zasady „termin ważności” analiz benchmarkingowych wynosi 3 lata. Dla tych z Państwa, którzy opracowali takie analizy po raz pierwszy za rok 2017 oznacza to konieczność zaktualizowania tych analiz do 31 grudnia 2021 r. W związku z tym, w porównaniu do roku ubiegłego, pracy do wykonania będzie zdecydowanie więcej.

Doskonale wiemy, jak czasochłonne pozostaje zaadresowanie tematyki cen transferowych. Mając na uwadze doświadczenia z poprzedniego roku, aby zapewnić Państwu możliwość komfortowego zamykania roku 2021 i zaplanowania zimowego wypoczynku, zachęcamy tych z Państwa, którzy jeszcze nie opracowali dokumentacji TP do rozpoczęcia tego procesu. Chętnie wesprzemy Państwa w tym zakresie.


Jak możemy pomóc? 

  • Opracowanie dokumentacji lokalnej oraz grupowej
  • Przygotowanie analiz cen transferowych
  • Wsparcie w zakresie sporządzania deklaracji TP-R
  • Bieżące doradztwo w zakresie TP


W razie pytań lub wątpliwości związanych z raportowaniem pozostajemy do Państwa dyspozycji.


[ALERT ALTO] Polski Ład: zmiany podatkowe dotyczące ASI

Tytułem przypomnienia, ASI stanowi wehikuł inwestycyjny będący alternatywnym funduszem inwestycyjnym. Istotą funkcjonowania ASI jest lokowanie zebranych aktywów w interesie inwestorów – ASI może prowadzić wyłącznie działalność inwestycyjną. Niekwestionowaną przewagą ASI nad funduszami inwestycyjnymi otwartymi i funduszami inwestycyjnymi zamkniętymi są dużo mniejsze wymogi rejestrowe, ograniczony nadzór ze strony Komisji Nadzoru Finansowego oraz brak wymogu utrzymywania kapitałów własnych na określonym poziomie. Z perspektywy osoby fizycznej, będącej inwestorem w ASI, główną zachętą podatkową jest zwolnienie z opodatkowania CIT dochodu ASI ze sprzedaży udziałów albo akcji – opodatkowana jest jedynie dystrybucja do osoby fizycznej zysku z takiej sprzedaży. Oznacza to jednokrotne opodatkowanie dochodu ze sprzedaży udziałów albo akcji przy zachowaniu możliwości ograniczenia osobistej odpowiedzialności osoby fizycznej za zobowiązania spółek w które inwestuje ASI.

Poniżej prezentujemy podsumowanie wspomnianych na wstępie zmian.


CIT

  • Złagodzenie warunków do zastosowania zwolnienia z CIT dochodów uzyskanych przez ASI – aktualnie, warunkiem do skorzystania ze zwolnienia z CIT dochodów ASI ze sprzedaży udziałów lub akcji, jest posiadanie co najmniej 10% udziału w kapitale danej spółki bezpośrednio przed dniem sprzedaży, nieprzerwanie przez okres dwóch lat. Projekt zmian przewiduje natomiast obniżenie progu do 5%.
  • Co istotne, utrzymany zostanie warunek, że zwolnienie z CIT przewidziane dla ASI nie ma zastosowania do dochodów z tytułu sprzedaży udziałów lub akcji w spółce nieruchomościowej (spółce, w której co najmniej 50% wartości aktywów, bezpośrednio lub pośrednio, stanowią nieruchomości położone w Polsce lub prawa do takich nieruchomości).

PIT

  • Nowa preferencja dla podatników PIT inwestujących w ASI – projekt zakłada wprowadzenie możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania 50% wydatków poniesionych na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w:
    • ASI, lub
    • spółce, w której ASI posiada co najmniej 5% udziałów (akcji) lub będzie posiadała co najmniej 5% udziałów (akcji) w okresie 90 dni od dnia nabycia lub objęcia udziałów (akcji) przez podatnika.
  • Projekt nie zawiera definicji „wydatków poniesionych na nabycie lub objęcie udziałów (akcji)”. W orzecznictwie organów podatkowych i sądów administracyjnych takie wydatki rozumiane są relatywnie wąsko. Mogą niby być m.in. koszty biura maklerskiego, koszty notariusza, opłaty sądowe, PCC, a pozostałe wydatki takie jak doradztwo prawne i podatkowe związane z transakcją nie stanowią wydatków na nabycie / objęcie udziałów.
  • Ulga będzie przysługiwała podatnikom osiągającym dochody opodatkowane na zasadach ogólnych lub z działalności gospodarczej opodatkowane liniowo, natomiast wysokość odliczenia nie może przekroczyć kwoty 250.000 zł w roku podatkowym.
  • Skorzystanie z preferencji będzie uzależnione od spełnienia dodatkowych warunków:
    • udziałowcem (akcjonariuszem) ASI jest podmiot, który nabył lub objął udziały (akcje) w ASI sfinansowane ze środków europejskich przeznaczonych na inwestycje venture capital w Polsce;
    • podatnik zawarł z ASI umowę inwestycyjną regulującą prawa i obowiązki stron związane z inwestycją;
    • w okresie 2 lat poprzedzających dzień pierwszego objęcia lub nabycia udziałów (akcji) w ASI  lub w spółce kapitałowej, podmioty te nie były powiązane z podatnikiem;
    • podatnik będzie posiadał udziały (akcje) nieprzerwanie przez okres co najmniej dwóch lat.


W razie pytań lub wątpliwości związanych ze zmianami, pozostajemy do Państwa dyspozycji.