[ALERT ALTO] Ciągi technologiczne nie stanowią w całości budowli

Istota sprawy

Wyrok dotyczył opodatkowania w roku 2014 podatkiem od nieruchomości węzła betoniarskiego. Podatnik uważał, że pod pojęciem węzła betoniarskiego kryje się wiele różnorodnych obiektów (rzeczy), które można i należy ocenić odrębnie z perspektywy podatkowej i jedynie część z nich spełnia definicję budynku. Organy podatkowe oraz Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uznały natomiast, że wszystkie obiekty składające się na węzeł betoniarski stanowią budowlę, ponieważ stanowią całość techniczno-użytkową. Zdaniem sądu I instancji, o integralności techniczno-użytkowej mówimy w sytuacji, gdy określone elementy stanowią części składowe jednej rzeczy złożonej, a o tym rozstrzyga obiektywna ocena istniejącego między nimi fizycznego i funkcjonalnego powiązania. Sąd I instancji, podobnie jak organy podatkowe, uzależnił zatem uznanie danego obiektu za niepodzielną budowlę od istnienia powiązań funkcjonalnych pomiędzy poszczególnymi jej elementami i tego, czy służą one temu samemu celowi gospodarczemu. Złożoność takiego zespołu obiektów została natomiast zignorowana.  

Jak orzekł NSA?

• Naczelny Sąd Administracyjny nie zgodził się z tak szerokim rozumieniem pojęcia budowli i stwierdził, że o uznaniu danego zespołu elementów za budowlę nie powinno decydować tylko to, że są one powiązane funkcjonalnie.
• Skład orzekający wskazał, że dla kwalifikacji danego złożonego obiektu jako budowli znaczenie powinno mieć przede wszystkim to, czy jego poszczególne elementy stanowią jedną rzecz w znaczeniu prawa cywilnego. Jedną z przesłanek do uznania danego obiektu za niepodzielną rzecz na gruncie prawa cywilnego jest to, czy odłączenie od niej poszczególnych elementów nie będzie skutkowało jej uszkodzeniem lub istotną zmianą jej przeznaczenia lub jakości.

Konsekwencje praktyczne

Mimo że analizowany wyrok dotyczy rozliczeń za 2014 rok i interpretacji nieobowiązującej już przesłanki „całości techniczno-użytkowej”, która była istotna z perspektywy kwalifikacji obiektów jako budowli, to nadal przesłanka istnienia powiązań funkcjonalnych pomiędzy poszczególnymi elementami obiektów jest używana przez organy i niektóre sądy jako argument za uznaniem złożonych obiektów za jedną budowlę. Analizowany wyrok kontestuje tę praktykę, a zawarte w nim tezy – również w aktualnym stanie prawnym –  mogą posłużyć jako argument za wyodrębnieniem poszczególnych elementów składających się na złożone obiekty (tj. budynki, budowle, urządzenia techniczne niestanowiące budowli) i rozpatrywaniem ich odrębnie dla potrzeb opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

W świetle powyższego, rekomendujemy pogłębioną analizę posiadanych przez Państwa złożonych zespołów środków trwałych pod kątem opodatkowania ich podatkiem od nieruchomości.

W przypadku pytań – zachęcamy do kontaktu.