Bądź zawsze na bieżąco,
otrzymuj Alert ALTO

Zapisz się do newslettera
Ważne teraz

Tomasz Wagner w roli Partnera wzmacnia podatkową linię biznesową w ALTO

Tomasz Wagner w roli Partnera wzmacnia podatkową linię biznesową w ALTO

Premiera Raportu Made in Poland 2024

Premiera Raportu Made in Poland 2024

Szereg wyróżnień w rankingach ITR World Tax oraz ITR World TP 2024/2025

Szereg wyróżnień w rankingach ITR World Tax oraz ITR World TP 2024/2025

ESG w ALTO – Ewa Solarz pokieruje nową linią biznesową

ESG w ALTO – Ewa Solarz pokieruje nową linią biznesową

Polski Ład a opodatkowanie pośredników

Dystrybucja produktów ubezpieczeniowych jest istotnym elementem działalności zakładów ubezpieczeń, który w bezpośredni sposób wpływa na wyniki finansowe oraz rozwój i pozycję przedsiębiorstwa. Zmiany podatkowe, wprowadzone w ramach Polskiego Ładu odbiją się również na działalności pośredników sprzedających produkty ubezpieczeniowe. Obszar, na którym tym razem ustawodawca szczególnie się skupił, obejmuje opodatkowanie jednoosobowych działalności gospodarczych, w tym także prowadzonych przez agentów ubezpieczeniowych. Polski Ład wprowadza daleko idące, w dużej części niekorzystne zmiany, których efektem jest zwiększenie obciążenia fiskalnego jednoosobowej działalności gospodarczej.

Agenci, którzy jeszcze tego nie zrobili, powinni przeanalizować wprowadzone zmiany, ocenić jak wpłyną one na ich indywidulaną sytuację oraz rozważyć podjęcie ewentualnych kroków, zmierzających do wyboru najlepszej formy opodatkowania.

ryczalt-pit-dla-agenta-ubezpieczeniowego

NIEKORZYSTNE ZMIANY W SKŁADCE ZDROWOTNEJ

Co do zasady dostępne są trzy sposoby opodatkowania jednoosobowej działalności gospodarczej, tj. opodatkowanie liniowe (stawka 19%), opodatkowanie skalą podatkową (stawka progresywna 17%/32%) oraz opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (stawka zależna od rodzaju prowadzonej działalności).

Kluczowa zmiana w zakresie obciążenia podatkowego działalności gospodarczej dotyczy składki zdrowotnej i obejmie wszystkie z dostępnych modeli opodatkowania.
Do końca zeszłego roku, w przypadku opodatkowania linio- wego wysokość składki zdrowotnej była określana jako 9% z 75% przeciętnego wynagrodzenia. Znaczną część składki podatnik mógł odliczyć od podatku, w efekcie zmniejszała ona należność do zapłaty.

Od 1 stycznia składka zdrowotna przy opodatkowaniu liniowym uległa istotnym zmianom. Jej wysokość jest aktualnie uzależniona od dochodów osiągniętych przez przedsiębiorcę, a stawka wynosi 4,9% dochodu. Składki nie można już odliczyć od podatku, nawet częściowo. Przepisy przewidują również minimalną wartość składki zdrowotnej, która będzie równa 9% minimalnego wynagrodzenia. Nowa składka zdrowotna ma więc charakter dodatkowego podatku, podwyższa bowiem obciążenie fiskalne działalności o dodatkowe 4,9% dochodu i jednocześnie nie pomniejsza podatku.

W odniesieniu do działalności opodatkowanej na zasadach ogólnych, tj. skalą podatkową, składka zdrowotna aktualnie wynosi 9% dochodu, czyli istotnie więcej niż przy opodatkowaniu liniowym. Również w tym przypadku nie ma możliwości pomniejszenia podatku o wartość składki. Ustawodawca przewidział tu jednak pewną preferencję w postaci tzw. ulgi dla klasy średniej. Jest to mechanizm, który polega na wprowadzeniu szczególnego odliczenia niwelującego negatywny wpływ zmiany zasad rozliczania składki zdrowotnej na obciążenie działalności. Ulga będzie jednak działała w ograniczonym zakresie, ma ona zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do wysokości 11 141 zł przychodu miesięcznie. Przy opodatkowaniu ryczałtem składka zdrowotna została skonstru- owana w jeszcze inny sposób. W przepisach przewidziano trzy progi składki zdrowotnej, a jej wysokość została uzależniona od wysokości osiąganych przychodów. W przypadku przychodów rocznych w wysokości do 60 tys. zł składka wyniesie około 307 zł, przy przychodach w przedziale od 60 tys. zł do 300 tys. zł około 511 zł, natomiast przy przychodach powyżej 300 tys. zł około 920 zł. Również w tym przypadku składka nie będzie pomniejszała podatku. Przy wyższych przychodach składka zdrowotna dla opodatkowanych ryczałtem będzie zasadniczo mniejsza niż przy opodatkowaniu liniowym lub według skali, ma ona bowiem w ryczałcie swój limit (tj. maksymalnie 920 zł miesięcznie).

 

ZMIANY W AMORTYZACJI I LEASINGU

Modyfikacja zasad rozliczania składki zdrowotnej to nie jedyny obszar zmian, który wpłynie na wysokość obciążenia działalności agentów.
Nowelizacja objęła również m.in. amortyzację nierucho mości mieszkalnych. Aktualnie powszechnym sposobem lokowania wolnych środków finansowych jest zakup mieszkań na wynajem. Do końca zeszłego roku, przedsiębiorca który posiadał w ramach prowadzonej działalności lokal mieszkalny, miał możliwość dokonywania odpisów amortyzacyjnych, które zmniejszały dochód do opodatkowania. Od początku roku lokale i budynki mieszkalne zasadniczo nie podlegają amortyzacji, co istotnie zmniejsza atrakcyjność podejmowania dodatkowej działalności w zakresie najmu. Ponadto wyodrębnienie lokalu mieszkalnego na cele prowadzenia działalności gospodarczej też nie będzie mogło być już uwzględnione w kosztach. W tym roku obowiązuje jeszcze okres przejściowy, w którym można amortyzować lokale nabyte przed 1 stycznia 2022 r.

Kolejna zmiana dotyczy środków trwałych wycofywanych z działalności. Poprzednio, jeżeli przedsiębiorca wykupił samochód z leasingu oraz wycofał go z działalności, po upływie 6 miesięcy mógł sprzedać go bez podatku. Aktualnie termin ten został wydłużony do 6 lat i dopiero po tym okresie będzie możliwość sprzedaży samochodu bez dodatkowego opodatkowania. Co istotne, ta zmiana nie ma zastosowania do składników majątku, które zostały wykupione z leasingu przed 1 stycznia 2022 r.

 

CZY JEST NAJLEPSZA FORMA OPODATKOWANIA?

Nie ma jednego, najlepszego modelu opodatkowania działalności gospodarczej, który byłby dobry dla wszystkich pośredników ubezpieczeniowych. Działalność agentów ma zróżnicowany charakter i skalę, często obejmuje też dodatkowe aktywności. To, która forma opodatkowania jest optymalna, zależy m. in. od wysokości osiąganych przychodów oraz kosztów podatkowych, zatrudniania pracowników, posiadania statusu agenta czy wspólnych rozliczeń PIT z małżonkiem.

Opodatkowanie liniowe nadal pozostanie korzystne, jeżeli w prowadzonej działalności agent będzie ponosił istotne koszty podatkowe. Atrakcyjność liniówki zmniejsza się wraz ze wzrostem dochodów, który generuje jednocześnie zwiększenie obciążenia składką zdrowotną. Do pewnego pułapu przychodów, 4,9% składka zdrowotna na liniówce będzie korzystniejsza w porównaniu do innych modeli.

W przypadku skali podatkowej Polski Ład wprowadził kilka dodatkowych korzystnych rozwiązań. W szczególności, tylko tu podwyższona została kwota wolna od podatku do 30 tys. zł. Podwyższony do 120 tys. zł został też próg podatkowy, powyżej którego zastosowanie ma wyższa stawka podatku 32%. Opisana powyżej ulga dla klasy średniej, do określonego poziomu dochodów niweluje negatywny wpływ zmian w składce zdrowotnej. Dodatkowym benefitem jest możliwość wspólnego rozliczania się z małżonkiem, dzięki czemu małżonkowie rozliczą wspólny dochód według niższej stawki do wysokości 240 tys. zł. Opodatkowanie skalą podatkową jest aktualnie rozwiązaniem dla przedsiębiorców, których przychody mieszczą się w pewnym pułapie kwotowym (ok. 12 tys. zł miesięcznie) i dodatkowo np. mają możliwość rozliczania się wspólnie z małżonkiem. Minusem jest wysoka stawka składki zdrowotnej, jeżeli nie ma zastosowania ulga dla klasy średniej oraz wysoki podatek po przekroczeniu progu.

Przy opodatkowaniu ryczałtowym składka zdrowotna zasadniczo została ukształtowana korzystniej niż w pozostałych wariantach. Ten rodzaj opodatkowania działalności jest przeznaczony przede wszystkim dla przedsiębiorców, którzy nie ponoszą istotnych kosztów podatkowych. Podatek jest w tym przypadku ustalany od przychodu, a ewentualne wydatki ponoszone w związku z wykonywanymi czynnościami nie zmniejszają podstawy opodatkowania. Ponieważ po zmianach wprowadzonych przez Polski Ład opodatkowanie jednoosobowej działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych jest dla wielu przedsiębiorców ciekawą alternatywą, warto mu się przyjrzeć szczegółowo, w celu oceny możliwości zastosowania ryczałtu w odniesieniu do agentów oraz ustalenia właściwej stawki podatku.

RYCZAŁT DLA AGENTA

Zawarta w ustawie o ryczałcie definicja wolnego zawodu, obej- muje działalność gospodarczą wykonywaną osobiście, w tym przez agentów ubezpieczeniowych. Przychody z działalności wykonywanej w ramach wolnego zawodu podlegają opodatkowaniu według stawki 17%. Przedsiębiorca posiadający status agenta będzie stosował tę stawkę ryczałtu, jeżeli nie zatrudnia osób wykonujących czynności związanych z pośrednictwem ubezpieczeniowym. Zatrudnianie na jakiejkolwiek podstawie np. OFWCA, daje możliwość korzystania z niższej stawki 15%. Agent zatrudniający osoby, które będą wykonywać czynności niezwiązane bezpośrednio z oferowaniem ubezpieczeń, w dalszym ciągu powinien stosować 17%.

Agent będzie mógł skorzystać z ryczałtu, również w sytuacji, w której nie spełnia przesłanek do uznania, że jego działalność jest wykonywana w ramach wolnego zawodu. W takim przypadku zastosowanie powinna mieć stawka ryczałtu 15%, którą stosuje się do przychodów ze świadczenia usług finansowych i ubezpieczeniowych wskazanych w sekcji K PKWiU, jeżeli nie są one świadczone w ramach wolnego zawodu. W tym zakresie istotne jest zweryfikowanie, czy działalność pośrednika posiada oznaczenie PKD odpowiadające właściwym kodom PKWiU.

Przychody z innych rodzajów działalności prowadzonej przez agentów również mogą potencjalnie korzystać z opodatkowania ryczałtem, niezbędne jest jednak zweryfikowanie, jaką stawką ryczałtu może zostać opodatkowany dany rodzaj usług.

 

RYCZAŁT DLA OFWCA

W grupach ubezpieczeniowych często funkcjonują spółki dystrybucyjne, które przy sprzedaży ubezpieczeń współpracują z OFWCA nieposiadającymi statusu agenta ubezpieczeniowego. W naszej ocenie również takie osoby prowadzące działalność gospodarczą mają możliwość korzystania z opodatkowania ryczałtem. Z uwagi na fakt, że nie posiadają statusu agenta ubezpieczeniowego, ich działalność nie będzie wykonywana w ramach wolnego zawodu. W związku z tym, zastosowanie w tym przypadku może mieć opisana powyżej stawka 15% przy założeniu, że działalność OFWCA może być odpowiednio sklasyfikowana z perspektywy PKWiU.

 

CO MOŻE ZROBIĆ UBEZPIECZYCIEL?

Zapewne ubezpieczyciele otrzymują od współpracujących z nimi agentów liczne zapytania dotyczące ewentualnych działań związanych ze zmianami przepisów. Nie ma w tym zakresie jednego modelu, który mógłby zostać zaproponowany wszystkim pośrednikom.

Niektóre zakłady ubezpieczeń przeprowadzają akcje informacyjne dotyczące wprowadzanych zmian oraz ich wpływu na obciążenie agentów. Jednocześnie, każdy z agentów musi samodzielnie ocenić, jaki wpływ Polski Ład ma na jego działalność oraz ewentualnie zdecydować o zmianie metody opodatkowania.

Czy ryczałt w PIT nadaje się dla agentów?

Przy wyższym pułapie przychodów (kilkanaście tysięcy złotych miesięcznie plus) i niskich kosztach działalności zmiany dotyczące składki zdrowotnej mogą być w tym przypadku zdecydowanie mniej dotkliwe niż przy opodatkowaniu liniowym i skalą podatkową. Również agenci ubezpieczeniowi są uprawnieni do skorzystania z ryczałtu ewidencjonowanego. Należy jednak uważać na odpowiednią stawkę, bowiem przepisy przewidują różne stawki opodatkowania, w zależności od modelu prowadzenia działalności przez agenta i konkretnych usług przez niego świadczonych.

 

17% dla wolnych zawodów

Od początku 2021 r. zakres definicji wolnego zawodu na potrzeby opodatkowania ryczałtem został istotnie rozszerzony. Za wykonywanie działalności w ramach wolnego zawodu rozumie się pozarolniczą działalność gospodarczą wykonywaną osobiście m. in. przez agentów ubezpieczeniowych. Żeby działalność agenta została uznana za wykonywaną w ramach wolnego zawodu, agent powinien wykonywać działalność osobiście, tj. bez zatrudniania na podstawie umowy o pracę, lub umowy cywilnoprawnej osób, które pomagają mu wykonywać czynności związane z istotą działalności agencyjnej.

Agent, który zdecyduje się przejść na ryczałt będzie obowiązany korzystać z ryczałtu 17% (najwyższa stawka) w sytuacji, w której będzie wykonywał działalność samodzielnie, ewentualnie będzie zatrudniał osoby niewykonujące czynności agencyjnych np. zajmujące się organizacją pracy biura.

W naszej ocenie działalność agenta nie będzie natomiast wykonywana w ramach wolnego zawodu, jeżeli zatrudnia on inne osoby wykonujące czynności agencyjne (tzw. OFWCA). Taka sytuacja powinna dać możliwość korzystania z innej stawki.

 

Kiedy możliwe 15%?

Brak możliwości zakwalifikowania działalności agenta do wykonywanej w ramach wolnego zawodu nie wyklucza korzystania z ryczałtu. Co więcej, w takim przypadku stawka podatku powinna być niższa. Ustawa przewiduje bowiem stawkę opodatkowania 15% w odniesieniu do przychodów ze świadczenia usług finansowych i ubezpieczeniowych wskazanych w sekcji K PKWiU, innych niż świadczone w ramach wolnych zawodów.

Przepisy posługują się oznaczeniami PKWiU, natomiast osoby prowadzące działalność gospodarczą posługują się kodami Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD). Na szczęście, w łatwy sposób można przełożyć kody PKD wpisane w CEIDG na PKWiU i dzięki temu ocenić, czy osobie wykonującej czynności agencyjne przysługuje uprawnienie do zastosowania ryczałtu 15%. W pierwszej kolejności należy więc przełożyć kody PKWiU z sekcji K na PKD oraz zweryfikować, czy kod wpisany w CEiDG agenta im odpowiada.

W przypadku agentów ubezpieczeniowych, zastosowanie może mieć m. in. kod PKD 66.22.Z – usługi agentów i brokerów ubezpieczeniowych (odpowiednik PKWiU 66.22). Wykonywanie przez agenta działalności oznaczonej powyższym kodem będzie co do zasady uprawniało go do korzystania ze stawki 15%, w sytuacji, w której nie będzie ona wykonywana w ramach wolnego zawodu (np. w przypadku zatrudniania OFWCA). Z tego rodzaju ryczałtu powinna móc skorzystać również osoba prowadząca działalność gospodarczą i posiadająca status OFWCA, jednocześnie niebędąca agentem ubezpieczeniowym.

Co istotne, w przypadku ewentualnych wątpliwości dotyczących kwalifikacji usług i w związku z tym możliwości skorzystania z ryczałtu, agent może wystąpić o wydanie interpretacji klasyfikacji statystycznej lub interpretacji podatkowej.

Stawka 15% powinna być także dostępna dla osób, które w ramach prowadzonej działalności oprócz ubezpieczeń dystrybuują inne produkty finansowe np. kredyty. Sekcja K PKWiU zawiera właściwe kody dotyczące tego rodzaju działalności.

 

Inne stawki

Zdarzają się sytuacje, w których agenci świadczą poza pośrednictwem ubezpieczeniowym inne usługi np. szkoleniowe lub doradztwa. Również w odniesieniu do przychodów z tego rodzaju usług ustawa przewiduje możliwość opodatkowania ryczałtowego. W tym przypadku należy prawidłowo ocenić charakter wykonywanych usług z perspektywy kategorii zawartych w ustawie i dokonać przyporządkowania do właściwej stawki.

Korzystając z różnych stawek należy również mieć na uwadze konieczność prowadzenia ewidencji, która umożliwi identyfikację rodzajów przychodów opodatkowanych poszczególnymi stawkami. W przypadku braku ewidencji, do wszystkich przychodów zastosowanie znajdzie najwyższa przewidywana stawka podatku.

 

 

Co Polski Ład znaczy dla agentów ubezpieczeniowych

Obecnie w branży toczą się dyskusje, jaki wpływ nowe przepisy będą miały na wysokość opodatkowania prowadzonej działalności agencyjnej. Warto zastanowić się, który z przewidzianych w przepisach modeli opodatkowania będzie odpowiedni w konkretnym przypadku.

Polski Ład kończy bowiem w miarę jasne zasady opodatkowania jednoosobowych działalności, wprowadza zaś reguły skomplikowane i wymagające wielowątkowej analizy.

polski-lad-ubezpieczenia-pytania

Opodatkowani liniowo najbardziej poszkodowani

 

Najczęściej wykorzystywaną przez przedsiębiorców formą opodatkowania jednoosobowej działalności gospodarczej jest opodatkowanie liniowe według stawki 19%. Teraz jest to rozwiązanie atrakcyjne, a zasady związane z opodatkowaniem oraz składkami na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne są korzystniejsze niż np. w przypadku umowy o pracę. Stawka podatku jest niezależna od wysokości dochodów (brak progresji podatkowej), a podstawę opodatkowania można pomniejszać o wydatki stanowiące koszty podatkowe. Również składki na ubezpieczenie społeczne są niższe (mogą być opłacane od 60% przeciętnego wynagrodzenia), natomiast składka zdrowotna pomniejsza zaliczkę na podatek.

Przepisy Polskiego Ładu w istotny sposób zmodyfikują rozliczenia agentów opodatkowanych liniowo. Kluczowa zmiana dotyczy składki zdrowotnej. Obecnie podstawą wyliczenia składki zdrowotnej (stawka 9%) jest 75% przeciętnego wynagrodzenia. Dodatkowo, składka jest częściowo odliczana od podatku należnego za dany miesiąc, efektywnie pomniejsza więc poziom opodatkowania.

Od nowego roku opodatkowani liniowo będą płacili składkę zdrowotną od dochodu, według stawki 4,9%. Składka nie będzie więc już ryczałtowa i będzie wzrastała wraz z dochodem agenta. Przepisy przewidują dodatkowo minimalną składkę zdrowotną w wysokości 9% minimalnego wynagrodzenia (obecnie 270 zł). Brak dochodu nie uchroni więc przed koniecznością odprowadzenia składki, a w przypadku niskich dochodów składka będzie wyższa niż 4,9% dochodu.

Kluczowe jest to, że składka nie będzie już pomniejszała podatku. Nowa składka zdrowotna zasadniczo nie będzie się różniła od PIT, kalkulowana będzie bowiem od dochodu podatnika. Zmiany istotnie wpłyną więc na wysokość obciążenia prowadzonej działalności, efektywnie opodatkowanie zwiększy się bowiem o wartość składki (4,9% dochodu)

Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, że im większe dochody osiąga agent, tym istotniej zmiany wpłyną na wzrost wysokości danin odprowadzanych na rzecz państwa.

Niestety ustawodawca nie przewidział żadnych ulg/preferencji związanych ze zmianą modelu kalkulacji składki zdrowotnej dla przedsiębiorców opodatkowanych liniowo. Czy są jakieś alternatywy dla tego wariantu opodatkowania?

Warto pamiętać, że działalność gospodarcza prowadzona przez agenta może być opodatkowana na różne sposoby, nie tylko liniowo. Przepisy umożliwiają również opodatkowanie ryczałtowe oraz według skali podatkowej.

 

Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

 

Agenci ubezpieczeniowi będą mogli skorzystać z ryczałtowego opodatkowania PIT według stawki 17%, przewidzianego dla podatników wykonujących działalność w ramach tzw. wolnych zawodów. Od 2021 r. w ustawie o zryczałtowanym PIT funkcjonuje rozszerzona definicja wolnego zawodu i obejmuje ona m.in. agentów i brokerów ubezpieczeniowych.

 

Warto pamiętać, że działalność gospodarcza prowadzona przez agenta może być opodatkowana na różne sposoby, nie tylko liniowo. Przepisy umożliwiają również opodatkowanie ryczałtowe oraz według skali podatkowej.

 

Ograniczone zastosowanie może mieć również stawka 15%, w odniesieniu do usług finansowych i ubezpieczeniowych, które nie są świadczone w ramach wolnych zawodów, czyli np. świadczone przez tzw. OFWCA.

Mechanizm opodatkowania ryczałtowego jest prosty, ponieważ podstawą opodatkowania jest osiągany przez podatnika przychód. Odpadają więc problemy z określaniem dochodu i oceną wydatków z perspektywy możliwości zaliczenia ich do kosztów podatkowych.

Niestety zmiany dotyczące składki zdrowotnej obejmują też działalność opodatkowaną ryczałtowo. Również w tym przypadku od nowego roku składka zdrowotna nie będzie pomniejszała zaliczki na podatek.

Składka będzie kalkulowana w odmienny sposób niż przy opodatkowaniu liniowym. Poziom składki będzie zależny od wysokości przychodów osiągniętych przez podatnika w roku podatkowym. Przewidziane są trzy stawki. Uwzględniając aktualną wartość przeciętnego wynagrodzenia, wysokość miesięcznej składki prezentowałaby się następująco:

  • przychody do 60 tys. zł – ok. 307 zł
  • przychody od 60 tys. zł – o. 511 zł
  • przychody powyżej 300 tys. zł – ok. 920 zł

 

Składka zdrowotna w przypadku opodatkowania ryczałtowego będzie więc w wielu przypadkach niższa niż przy podobnych przychodach osiąganych przez podatnika opodatkowanego liniowo.

Jednocześnie, w przypadku korzystania z ryczałtu znaczenie gospodarcze traci m.in. leasing, ponieważ raty leasingowe nie będą pomniejszały dochodu.

Dlaczego ryczałt może być atrakcyjny? Jest dobrym rozwiązaniem dla agentów, którzy w swojej działalności nie ponoszą wysokich kosztów podatkowych, istotnie zmniejszających dochód do opodatkowania. Rozliczenia podatkowe są w tym przypadku dużo prostsze (podatek jest kalkulowany od przychodu), a stawka podatku jest niższa.

Negatywny wpływ Polskiego Ładu będzie w tym przypadku zasadniczo mniej odczuwalny niż przy opodatkowaniu liniowym.

 

Opodatkowanie skalą

 

Jednoosobowa działalność gospodarcza może być opodatkowana również skalą podatkową, analogicznie jak umowa o pracę (17% i 32%).

Od nowego roku również w tym przypadku składka zdrowotna będzie obliczana od dochodu według stawki 9% oraz nie będzie możliwości jej odliczenia od podatku.

Polski Ład przewiduje jednak wiele preferencji dla przedsiębiorców korzystających z opodatkowania skalą, w szczególności podwyższenie do 30 tys. zł kwoty wolnej od podatku oraz drugiego progu podatkowego do 120 tys. zł.

Istotna jest również możliwość skorzystania z tzw. ulgi dla klasy średniej. Rozwiązanie to pozwoli „zniwelować” negatywne skutki wywołane przez zmianę zasad obliczania składki zdrowotnej. Ulga będzie jednak dostępna wyłącznie dla agentów uzyskujących przychody w przedziale od 68 412 do 133 692 zł.

Dodatkowym benefitem związanym z opodatkowaniem skalą podatkową jest możliwość rozliczeń ze współmałżonkiem. W takim przypadku próg dochodów do wykorzystania przez małżonków wzrasta do 240 tys. zł. Jest to szczególnie atrakcyjne w sytuacji, w której małżonek osiąga niższe dochody, wtedy efektywnie większa część dochodów podatnika będzie mogła zostać opodatkowana stawką 17%.

Z uwagi na występowanie progu podatkowego skala podatkowa będzie dobra dla podatników osiągających dochody nieprzekraczające progu podatkowego, ponieważ po przekroczeniu progu opodatkowanie istotnie wzrasta.

polski-lad-ubezpieczenia

Co wybrać?

 

Przyjęte w ramach Polskiego Ładu zmiany w istotny sposób wpłyną na rozliczenia podatkowe prowadzonej przez agentów działalności gospodarczej. Szczególnie niekorzystnie Polski Ład wpłynie na przedsiębiorców opodatkowanych liniowo, w związku z istotną zmianą w zakresie rozliczania składki zdrowotnej.

Dla osób opodatkowanych ryczałtowo również zmiany nie będą pozytywne, jednocześnie ten rodzaj opodatkowania może być korzystniejszy dla podatników, którzy w prowadzonej działalności nie ponoszą istotnych kosztów podatkowych.

W przypadku opodatkowania według skali przewidziane zostały dodatkowe preferencje, które pomimo zmian w zakresie składki zdrowotnej zwiększają atrakcyjność tego wariantu rozliczeń. Jednocześnie przekroczenie progu podatkowego istotnie zwiększy opodatkowanie działalności, więc rozwiązanie jest przeznaczone dla agentów uzyskujących dochody poniżej progu lub mających możliwość korzystnego rozliczenia się z małżonkiem.

Nie ma jednego wariantu opodatkowania, który po wejściu w życie Polskiego Ładu będzie optymalny dla wszystkich agentów. Wybór konkretnej metody jest zależny w szczególności od specyfiki prowadzonej działalności oraz wysokości osiąganych przychodów i ponoszonych kosztów.

Do dokonania oceny wpływu Polskiego Ładu na wysokość opodatkowania prowadzonej działalności niezbędne jest zrobienie kalkulacji z uwzględnieniem indywidualnych danych dotyczących agenta (tj. w szczególności: poziom przychodów, poziom kosztów, opodatkowanie z małżonkiem), co docelowo pozwoli wybrać najdogodniejszy model opodatkowania.

Polski Ład – propozycje nowych, skomplikowanych przepisów podatkowych

Zmiany podatkowe wprowadzane w ramach Polskiego Ładu istotnie dotkną rozliczeń podatkowych podmiotów funkcjonujących w grupach kapitałowych. Co prawda zniesione zostaje ograniczenie w zaliczaniu do kosztów wydatków na nabycie od podmiotów powiązanych usług niematerialnych (art. 15e ustawy o CIT), ale jednocześnie dodawane są nowe instytucje ingerujące w rozliczenia w międzynarodowych grupach oraz istotnie je komplikujące. Ustawodawca skupił się na wprowadzeniu regulacji wymierzonych w działania dotyczące transakcji z podmiotami powiązanymi, które mogą potencjalnie mieć charakter optymalizacyjny.

Stopień skomplikowania i niejasności nowych pomysłów ustawodawcy podatkowego sięga aktualnie niezwykle daleko.

 

UCHYLENIE ART. 15E USTAWY O CIT

Regulacja zawarta w art. 15e ustawy o CIT jest bardzo dobrze znana wszystkim podatnikom funkcjonującym w grupach kapitałowych. Przepis ogranicza zaliczanie do kosztów określonych rodzajów wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. Ograniczenie obejmuje m.in. wydatki na nabycie usług doradczych, zarządzania, ubezpieczeń czy opłaty licencyjne. Podatnicy są zobowiązani do wyłączania tego rodzaju wydatków z kosztów uzyskania przychodów w części powyżej 3 mln zł.

Przepis wszedł w życie 1 stycznia 2018 r. i od tego czasu budził wiele wątpliwości interpretacyjnych, w szczególności w zakresie kwalifikacji konkretnych usług jako podlegających lub niepodlegających limitowaniu.

W Polskim Ładzie przewidziano uchylenie powyższego przepisu. Co ciekawe, propozycja nie pojawiła się na etapie konsultacji społecznych, lecz dodano ją dopiero w projekcie wniesionym do Sejmu. Ministerstwo wcześniej nie zapowiadało tej zmiany, podatnicy zostali więc zaskoczeni, tym razem pozytywnie.

Zastanawiające jest, z jakiego powodu rząd „po cichu” wprowadza do ustawy tak istotną, korzystną dla podatników zmianę? Jednym z powodów może być wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z początku tego roku, w którym Trybunał uznał za niezgodne z prawem europejskim szwedzkie przepisy ograniczające możliwość zaliczania do kosztów odsetek ponoszonych na rzecz podmiotu powiązanego z innego państwa członkowskiego. Z uwagi na fakt, że szwedzkie regulacje miały cel podobny do art. 15e, tj. przeciwdziałanie optymalizacjom podatkowym, istnieją argumenty za twierdzeniem, że wyrok może mieć zastosowanie również w odniesieniu do przepisów ustawy o CIT.

Możliwe więc, że Ministerstwo uprzedziło ruch ze strony podatników oraz Trybunału i zaproponowano uchylenie przepisu, zanim został on uznany za niezgodny z prawem wspólnotowym.

 

COŚ ZA COŚ

Po uchylonym art. 15e w ustawie nie pozostanie jednak próżnia. W zamian, Ministerstwo Finansów proponuje wprowadzenie dwóch dodatkowych instytucji dotyczących bezpośrednio wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych, czyli ukrytej dywidendy oraz podatku od przerzuconych dochodów.

Na marginesie trzeba również wspomnieć o tzw. podatku minimalnym, wymierzonym w podmioty, które nie osiągają określonego poziomu dochodowości. Na ten moment, instytucje finansowe, w tym zakłady ubezpieczeń, są jednak wyłączone z zakresu opodatkowania nową daniną.

Powyższe rozwiązania mogą w naszej ocenie przysporzyć podatnikom wielu problemów związanych z rozliczeniami podatkowymi, nałożą na przedsiębiorców również dodatkowe obowiązki. Warto więc już w tym momencie dokładniej przyjrzeć się zaproponowanym zmianom przepisów.

 

UKRYTA DYWIDENDA

Założeniem przepisów o ukrytej dywidendzie, jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów określonych rodzajów wydatków (o tych rodzajach niżej), które ekonomicznie stanowią dystrybucję zysku, jednak nie mają formy dywidendy.

Zgodnie z zaproponowanym rozwiązaniem, za ukrytą dywidendę będą uznawane trzy rodzaje wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych z podatnikiem lub z jego akcjonariuszem.

1. Pierwszy rodzaj kosztów, kwalifikowanych w projekcie przepisów jako ukryta dywidenda, to wydatki, w odniesieniu do których wysokość lub termin poniesienia są uzależnione od osiągnięcia przez podatnika zysku lub wysokości osiągniętego zysku. Tego rodzaju opłaty są wykorzystywane m.in. w przypadku licencji na korzystanie ze znaku towarowego. Jeżeli przepisy wejdą w życie w aktualnej formie, tego rodzaju wydatki nie będą więc stanowiły kosztów podatkowych.

2. Drugi rodzaj wydatków kwalifikowanych jako ukryta dywidenda to należności, których wysokość została ustalona na nierynkowym poziomie, czyli podatnik mógłby nabyć podobne świadczenie od podmiotu niepowiązanego za niższą cenę.

3. Trzecia sytuacja dotyczy wynagrodzenia za korzystanie z aktywów, które przed utworzeniem podatnika stanowiły własność wspólnika.

W odniesieniu do drugiego i trzeciego rodzaju wydatków, będzie istniała możliwość wyłączenia stosowania przepisów dotyczących ukrytej dywidendy, jeżeli wartość tych kosztów będzie niższa od kwoty zysku brutto uzyskanego w roku obrotowym, w którym koszty te zostały uwzględnione w wyniku podatkowym.

Już teraz można zauważyć praktyczne wątpliwości dotyczące przepisówo ukrytej dywidendzie, w szczególności w zakresie wyłączenia stosowania regulacji. Z przepisu wynika bowiem, że wydatki stanowiące ukrytą dywidendę należy wyłączać z kosztów na bieżąco, co będzie wpływało na wysokość zaliczek na CIT. Wyłączenie stosowania ograniczenia będzie natomiast można zastosować dopiero po zakończeniu roku, kiedy znana będzie wysokość zysku. Podatnik będzie więc potencjalnie płacił wyższe zaliczki w trakcie roku, natomiast po zakończeniu roku może powstać nadpłata do zwrotu, co będzie rozwiązaniem bardzo niekorzystnym z perspektywy płynności finansowej.

Nie wiadomo również, czy będzie możliwość zastosowania wyłączenia, jeżeli wydatek zakwalifikuje się zarówno do pierwszej, jak i trzeciej kategorii, co może mieć miejsce m.in. w przypadku wskazanych uprzednio opłat licencyjnych.

Przepisy wprowadzające ograniczenia związane z ukrytą dywidendą mają wejść w życie dopiero w 2023 r. Ministerstwo nie wyklucza również możliwości wprowadzenia dodatkowych zmian w tym zakresie.

 

PODATEK Z TYTUŁU PRZERZUCONYCH DOCHODÓW

Rozwiązaniem podobnym kierunkowo, lecz „uderzającym” podatnika z innej strony, jest natomiast podatek od przerzuconych dochodów. Nie mamy tu do czynienia z wyłączeniem wydatków z kosztów podatkowych, lecz z dodatkowym podatkiem (stawka 19%), który ma być kalkulowany na podstawie wartości określonych rodzajów kosztów ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych.

Ustawodawca zaproponował skomplikowaną, kilkupoziomową definicję przerzuconych dochodów. Pierwszym elementem do sprawdzenia, jest wysokość stawki CIT stosowanej przez podmiot powiązany otrzymujący należność. Jeśli będzie ona o 25% niższa niż stawka, jaka miałaby zastosowanie w Polsce, to należy przejść do kolejnych etapów weryfikacji. W kontekście stawki, należy wziąć pod uwagę faktycznie zapłacony podatek, więc nie tylko stawkę CIT obowiązującą w danym państwie, ale również elementy indywidualne dla konkretnego podatnika, czyli ulgi, odliczenia od dochodu itp. Wszystkie te informacje trzeba będzie uzyskać od podmiotu powiązanego.

W następnej kolejności przepisy nakazują zweryfikować, czy należności podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych podmiotu powiązanego, odliczeniu od dochodu czy podstawy opodatkowania, alternatywnie, koszty są wypłacane przez ten podmiot, np. w formie dywidendy. Trzeba zwrócić uwagę, że interpretacja tego warunku jest niezrozumiała. Dla podmiotu powiązanego otrzymującego należności, nie będą one przecież jednocześnie kosztem podatkowym (a o tym mówi przepis), lecz przychodem. Ciężko więc jest określić, jaka była intencja ustawodawcy oraz, jak właściwie interpretować niniejszy warunek.

Na ostatnim etapie należy zweryfikować, czy przerzucone dochody stanowią co najmniej 50% przychodów podmiotu powiązanego.

Przepis określa również katalog kosztów, do których zastosowanie będzie miał nowy podatek, obejmuje on w szczególności koszty usług niematerialnych,
w tym m.in. usługi doradcze, reklamowe, usługi ubezpieczeniowe, opłaty licencyjne (a więc katalog znany wcześniej z art. 15e), ale też m.in. koszty finansowania dłużnego, jeżeli suma tych kosztów stanowi co najmniej 3% kosztów podatkowych w danym roku.

Co ważne, podatek nie będzie mieć zastosowania w odniesieniu do wydatków na rzecz podmiotów z UE oraz EOG, jednak wyłącznie pod warunkiem, że prowadzą one istotną rzeczywistą działalność gospodarczą. Przepisy wskazują, na co zwracać uwagę przy badaniu niniejszych przesłanek, jednak nadal są to warunki niedookreślone, których weryfikacja będzie nakładała na podatników dodatkowe obowiązki.

Podatek od przerzuconych dochodów ma obowiązywać już od 2022 r., w odniesieniu do kosztów ponoszonych w przyszłym roku może więc powstać ewentualny obowiązek podatkowy.

Nowy podatek będzie wiązał się z licznymi obowiązkami compliance, trzeba będzie uzyskiwać od podmiotu powiązanego szczegółowe informacje m.in. w zakresie jego opodatkowania czy dalszej redystrybucji zysku, co często może być utrudnione.

 

ROZLICZENIA PODATKOWE JESZCZE BARDZIEJ SKOMPLIKOWANE

Pomimo że z ustawy o CIT usunięty zostanie art. 15e ograniczający możliwość zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na rzecz podmiotów powiązanych, rozliczenia podatkowe w zakresie transakcji z podmiotami powiązanymi będą jeszcze bardziej skomplikowane.

Od 2023 r. określone wydatki kwalifikujące się jako ukryta dywidenda, mają być wyłączone z kosztów podatkowych.

Natomiast od przyszłego roku, podatnicy będą zobowiązani do ustalania podatku od przerzuconych dochodów, który będzie kalkulowany na podstawie kosztów ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych. Ta regulacja będzie dla podatników szczególnie uciążliwa, z uwagi na konieczność uzyskiwania od podmiotów powiązanych szczegółowych informacji dotyczących warunków zastosowania podatku, co będzie trudne i w niektórych przypadkach nawet niemożliwe.

Kolejny raz podatnicy będą musieli zmierzyć się z nowymi przepisami, przygotować do wejścia w życie przepisów dotyczących podatku od przerzuconych dochodów, w szczególności zmapować transakcje z podmiotami powiązanymi, które będzie trzeba uwzględnić. Jednak najtrudniejszy może być kontakt z zagranicznymi podmiotami w celu zgromadzenia informacji niezbędnych do prawidłowego ustalenia potencjalnego podatku. To kolejny obowiązek, który może okazać się kompletnie niezrozumiały od strony współpracujących spółek z grupy.


W razie pytań, pozostajemy do Państwa dyspozycji:

 

[WEBCAST ALTO – MATERIAŁY]: Insurance Meet-up vol. 6

W trakcie webcastu eksperci ALTO omówią najważniejsze obecnie zagadnienia podatkowe dla sektora ubezpieczeniowego.

Eksperci ALTO przybliżą Państwu następujące zagadnienia:

  • VAT  Grupa VAT, zwolnienie z VAT usług finansowych
  • CIT – PGK oraz likwidacja 15e i wprowadzenie podatku z tytułu przerzuconych dochodów
    i przepisów dot. ukrytej dywidendy
  • WHT  zmiany dotyczące należytej staranności, czy katalogu płatności objętych mechanizmem „pay and refund”
  • TP – m.in. zmiany w zakresie terminów, nowe zwolnienia oraz dodatkowe sankcje KKS
  • PIT – wpływ zmian na agentów ubezpieczeniowych oraz zwolnienie z PIT odsetek

Jak Polski Ład wpłynie na branżę ubezpieczeniową?

Grupa VAT

 

Dla zakładów ubezpieczeń funkcjonujących w ramach grup kapitałowych szczególnie interesującym rozwiązaniem przedstawionym w projekcie jest Grupa VAT. Jej członkowie wspólnie rozliczą VAT, będzie ona mogła zostać utworzona przez podmioty powiązane finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie.

Kluczowym założeniem Grupy VAT jest brak opodatkowania obrotu wewnątrzgrupowego, opodatkowane miałyby być wyłącznie transakcje z podmiotami zewnętrznymi.

Zwracamy uwagę, że Grupa VAT jest rozwiązaniem szczególnie atrakcyjnym dla podmiotów prowadzących działalność zwolnioną z VAT, takich jak zakłady ubezpieczeń. Dzięki neutralności transakcji wewnątrzgrupowych istotnemu obniżeniu mogą ulec kwoty podatku VAT, który nie podlega odliczeniu i stanowi dodatkowy koszt zakładów. Utworzenie Grupy VAT będzie więc prowadziło do uzyskania realnych oszczędności oraz wpłynie na finanse ubezpieczycieli.

Nie bez znaczenia pozostaje również ograniczenie obowiązków administracyjnych. Członkowie Grupy nie będą zobowiązani do fakturowania obrotu wewnątrzgrupowego oraz stosowania mechanizmu podzielonej płatności w transakcjach wewnątrzgrupowych. Będą także prowadzić jeden rejestr VAT oraz składać jeden plik JPK.

Praktyczne zastosowanie instytucji Grupy VAT istotnie ogranicza zbyt restrykcyjny naszym zdaniem warunek, że jeden z jej członków musi posiadać bezpośrednio ponad 50% udziałów w kapitale pozostałych podmiotów wchodzących w jej skład. Wyłącza to możliwość utworzenia Grupy VAT przez zakłady ubezpieczeń funkcjonujące w jednej grupie kapitałowej, jednak powiązane wyłącznie pośrednio przez zagranicznego akcjonariusza. Ten problem dotyczy zatem kilku międzynarodowych grup ubezpieczeniowych działających w Polsce.

 

Opodatkowanie VAT usług finansowych

Polski Ład przewiduje wprowadzenie opcjonalnego opodatkowania VAT usług finansowych zwolnionych z VAT, świadczonych na rzecz podatników. Możliwość ta nie będzie jednak dotyczyła usług ubezpieczeniowych oraz pośrednictwa ubezpieczeniowego. Ubezpieczyciele i agenci nie będą więc mieli możliwości skorzystania z opodatkowania.

Zmianę należy mieć na uwadze, ponieważ od nowego roku w przypadku usług finansowych nabywanych przez ubezpieczycieli może pojawić się podatek VAT naliczany przez niektórych kontrahentów (dostawców), który z uwagi na zwolnienie z VAT działalności ubezpieczeniowej co do zasady nie będzie podlegał odliczeniu.

 

Podatkowe grupy kapitałowe (PGK)

Przedstawione propozycje obejmują również zmiany dotyczące PGK, czyli rozwiązania umożliwiającego wspólne rozliczanie CIT. Z perspektywy grup ubezpieczeniowych kluczowe jest zniesienie warunku rentowności.

Obecnie do utworzenia PGK niezbędne jest, żeby udział dochodów w przychodach PGK w każdym roku podatkowym wynosił co najmniej 2%. Spełnienie tego warunku może być problematyczne w przypadku, gdy w skład PGK wchodzi zakład ubezpieczeń życiowych oferujący polisy UFK, w którym wynik podatkowy w dużej części zależy od wyceny aktywów i w poszczególnych latach ulega istotnym wahaniom. Likwidacja warunku rentowności zwiększy więc dostępność PGK dla grup ubezpieczeniowych.

Ważną nowością będzie również możliwość rozliczania przez PGK strat podatkowych wygenerowanych przed utworzeniem PGK przez spółkę wchodzącą w jej skład, co obecnie nie jest możliwe.

 

Obowiązek przesyłania ksiąg podatkowych i zwolnienie odsetek z PIT

Projekt przewiduje również nałożenie na przedsiębiorców obowiązku prowadzenia ksiąg podatkowych w formie elektronicznej oraz przesyłania ich co miesiąc do urzędu. Obowiązek ten ma wejść w życie dopiero w 2023 r. Przygotowania w tym zakresie mogą mocno obciążyć administracyjnie zakłady ubezpieczeń.

Z perspektywy zakładów ubezpieczeń na uwagę zasługuje również planowane zwolnienie z PIT odsetek od nieterminowej wypłaty świadczeń zwolnionych z opodatkowania. Wypłacane przez ubezpieczycieli odsetki związane z opóźnieniem w wypłacie odszkodowania, zadośćuczynienia czy renty nie będą więc opodatkowane, tak jak to jest obecnie. Ubezpieczyciel nie będzie w związku z tym zobowiązany do corocznej akcji wystawiania PIT-11, co ograniczy obowiązki administracyjne.

Jeżeli przepisy wejdą w życie w aktualnej formie, zwolnienie będzie obejmowało również odsetki otrzymane w 2021 r., które zgodnie z obecnym stanem prawnym powinny zostać opodatkowane na początku 2022 r.

 

Opodatkowanie wynagrodzeń

Nie można zapominać o zmianach w zakresie opodatkowania wynagrodzeń pracowników. Nowelizacja istotnie wpłynie na obciążenie fiskalne wynagrodzeń kadry zarządzającej, zatrudnionej na podstawie kontraktów menedżerskich. W takim przypadku składka zdrowotna w wysokości 9% dochodu nie będzie bowiem odliczana od podatku (dotychczas możliwość częściowego odliczenia), nie będzie również możliwości zastosowania do tego rodzaju dochodów tzw. ulgi dla klasy średniej.

Również osoby prowadzące jednoosobowe działalności gospodarcze odczują zmianę, ponieważ składka zdrowotna w wysokości 4,9% dochodu nie będzie odliczana od podatku.

 

Podatek u źródła od płatności zagranicznych (WHT)

Przypominamy, że obowiązujący od 2019 r. mechanizm WHT polegający na konieczności poboru pełnej stawki podatku w przypadku wypłat ponad 2 mln zł (pay and refund) dotychczas nie wszedł w życie, co Polski Ład ma zmienić.

Kluczowa propozycja dotyczy mechanizmu pay and refund, który ustawodawca planuje ograniczyć wyłącznie do płatności z tytułu dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, dokonywanych na rzecz powiązanych podmiotów zagranicznych.

Praktycznym ułatwieniem dla ubezpieczycieli będzie również wprowadzenie możliwości ustalania rezydencji podatkowej dla potrzeb PIT i CIT na podstawie kopii certyfikatu rezydencji, w sytuacji w której nie będą występowały wątpliwości co do zgodności informacji zawartych w kopii ze stanem faktycznym.

Na uwagę zasługują również zmiany dotyczące dookreślenia standardu należytej staranności, doprecyzowanie definicji rzeczywistego właściciela oraz rozszerzenie zakresu opinii o stosowaniu preferencji.

Na zmiany dotyczące WHT warto spojrzeć z perspektywy konieczności modyfikacji funkcjonujących w organizacji procesów w zakresie realizacji obowiązków płatnika WHT oraz aktualizacji posiadanej procedury WHT lub ewentualnie jej opracowania.

 

Neutralność restrukturyzacji

W ostatnim czasie w branży ubezpieczeniowej można zauważyć wyraźny trend konsolidacyjny, coraz częściej dowiadujemy się o kolejnych połączeniach ubezpieczycieli.

Połączenia spółek są transakcjami zasadniczo neutralnymi na gruncie CIT, jeżeli posiadają uzasadnienie biznesowe. Warto mieć na uwadze, że ustawodawca w ramach Polskiego Ładu planuje wprowadzenie dodatkowych przesłanek, których spełnienie będzie warunkowało neutralność restrukturyzacji.

 

Jak Polski Ład wpłynie na branżę?

Bez wątpienia zmiany zaproponowane w ramach Polskiego Ładu będą istotnie oddziaływać na sektor ubezpieczeniowy. Na uznanie zasługują w szczególności rozwiązania związane z PGK oraz Grupą VAT, które mogą pozytywnie wpłynąć na uproszczenie rozliczeń wewnątrzgrupowych, ograniczenie kosztów administracyjnych i poprawę płynności finansowej.

Część postanowień będzie natomiast wymagała od ubezpieczycieli wprowadzenia istotnych zmian w funkcjonujących dotychczas procesach podatkowych, co z uwagi na skalę prowadzonej działalności może być skomplikowane.

Nie można jednoznacznie ocenić wpływu Polskiego Ładu na cały sektor ubezpieczeniowy. Każdy podatnik powinien przeanalizować projektowane zmiany ze swojej perspektywy, ocenić ich wpływ na prowadzoną działalność oraz odpowiednio przygotować się do wejścia w życie nowych przepisów.


 

 

Polski Ład zwolni z PIT odsetki od ubezpieczycieli

Przepisy ustawy o PIT (art. 21 ust. 1 pkt 4) zwalniają z opodatkowania, z określonymi wyjątkami, m. in. kwoty wypłacane z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. Wypłacane przez ubezpieczyciela zadośćuczynienia, odszkodowania czy renty nie podlegają opodatkowaniu. Często zdarza się jednak, że zakład ubezpieczeń wypłaca należność po terminie wymagalności, np. w sytuacji, w której zasadność wypłaty była przedmiotem postępowania sądowego. Wiąże się to z koniecznością zapłaty na rzecz osoby uprawnionej odsetek.


Aktualny stan

Obecnie świadczenie główne korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, zaś odsetki za opóźnienie są opodatkowane. Wynika to z faktu, że ustawa zwalania z opodatkowania wyłącznie kwoty wypłacane z umowy ubezpieczenia. Podstawą wypłaty odsetek za opóźnienie nie jest natomiast umowa ubezpieczenia, lecz przepisy kodeksu cywilnego, a roszczenie o ich wypłatę ma charakter odrębny od świadczenia głównego. Nie można więc w stosunku do odsetek zastosować zwolnienia z PIT przewidzianego dla odszkodowań, zadośćuczynień i innych należności wypłacanych przez ubezpieczyciela, również z uwagi na konieczność zawężającej wykładni przepisów wprowadzających zwolnienia. Takie podejście zostało również utrwalone w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe oraz w orzecznictwie sądów administracyjnych.

Osoba, która otrzymała od ubezpieczyciela odsetki, musi je uwzględnić jako przychód z innych źródeł w rocznym rozliczeniu PIT oraz odprowadzić należny podatek. Zakład ubezpieczeń jest natomiast zobowiązany do wystawienia na rzecz uprawnionego informacji PIT-11, stanowiącej podstawę do rozliczenia podatku.


Wątpliwości

Zasadność opodatkowania odsetek od kwot wypłacanych przez ubezpieczycieli budzi wiele wątpliwości. Mamy bowiem do czynienia z sytuacją, w której osoba poszkodowana z opóźnieniem otrzymuje określoną sumę pieniędzy na pokrycie doznanej szkody lub krzywdy i samo zadośćuczynienie lub odszkodowanie jest zwolnione z PIT. Natomiast rekompensata za brak możliwości korzystania ze środków przez określony czas, jest opodatkowana. Osoby poszkodowane są więc obciążane negatywnymi konsekwencjami podatkowymi związanymi z opóźnieniem ubezpieczyciela w realizacji płatności.

Na konieczność wprowadzenia zwolnienia w odniesieniu do odsetek wypłacanych od kwot zwolnionych z PIT wskazywał wielokrotnie RPO. Ostatni taki apel Rzecznik wystosował do Ministerstwa Finansów w maju tego roku, powołując się na indywidualną sprawę chłopca, który musiał zapłacić odsetki od odszkodowania otrzymanego w związku ze śmiercią rodziców.

Na problem zwróciła również uwagę sejmowa Komisja do Spraw Petycji, która na skutek apeli składanych przez obywateli, na początku tego roku wniosła do Sejmu projekt ustawy przewidujący rozszerzenie poszczególnych zwolnień przewidzianych w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT, na odsetki od nieterminowej zapłaty poszczególnych należności. Projekt przewiduje również zwolnienie w odniesieniu do należności wypłacanych przez ubezpieczycieli. Propozycja Komisji nie doczekała się jeszcze dalszego procedowania.


Pozytwy w Polskim Ładzie

Omawiane zagadnienie zostało również zaadresowane w projekcie zmian podatkowych, przedstawionym w ramach Polskiego Ładu. Ministerstwo poszło dalej niż Komisja ds. Petycji i zaproponowało wprowadzenie szerokiego zwolnienia odsetek od nieterminowej wypłaty należności niepodlegających opodatkowaniu PIT, wolnych od PIT lub od których zaniechano poboru podatku na podstawie Ordynacji podatkowej. Zwolnienie obejmie więc odsetki od wszystkich wypłat zwolnionych z PIT, w tym od należności wypłacanych przez ubezpieczycieli.

Kolejnym pozytywnym akcentem, który możemy znaleźć w projekcie ustawy, jest przepis przejściowy. Przewiduje on bowiem, że zwolnienie dotyczące odsetek będzie miało zastosowanie do dochodów i przychodów uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. Oznacza to, że zakłady ubezpieczeń nie będą zobowiązane na początku przyszłego roku wystawiać informacji PIT-11 w odniesieniu do odsetek wypłaconych w całym 2021 r., a podatnicy nie będą obowiązani do opodatkowania tegorocznych odsetek.

Z uwagi na fakt, że przedstawiony projekt bez wątpienia będzie traktowany priorytetowo zarówno na etapie prac rządowych, jak i parlamentarnych, z dużą dozą prawdopodobieństwa możemy uznać, że proponowana zmiana wejdzie w życie.


Wyczekiwane rozwiązanie

Przewidziane w projekcie rozwiązanie, dotyczące zwolnienia z PIT odsetek od nieterminowych wypłat należności zwolnionych, jest rozwiązaniem wyczekiwanym zarówno przez ubezpieczycieli, jak i przez podatników. Ograniczy ono istotnie obowiązki administracyjne po stronie zakładów ubezpieczeń, jednocześnie osoby poszkodowane nie będą musiały odprowadzać podatku od otrzymanych kwot, co wydaje się w pełni uzasadnione. Zakończone zostaną również liczne spory pomiędzy podatnikami, organami i sądami administracyjnymi, dotyczące prawidłowości opodatkowania otrzymywanych odsetek. Posługując się językiem stosowanym w uzasadnieniu do projektu ustawy, jest to bez wątpienia „przyjazne” dla podatników rozwiązanie.