Bądź zawsze na bieżąco,
otrzymuj Alert ALTO

Zapisz się do newslettera
Ważne teraz

Tomasz Wagner w roli Partnera wzmacnia podatkową linię biznesową w ALTO

Tomasz Wagner w roli Partnera wzmacnia podatkową linię biznesową w ALTO

Premiera Raportu Made in Poland 2024

Premiera Raportu Made in Poland 2024

Szereg wyróżnień w rankingach ITR World Tax oraz ITR World TP 2024/2025

Szereg wyróżnień w rankingach ITR World Tax oraz ITR World TP 2024/2025

ESG w ALTO – Ewa Solarz pokieruje nową linią biznesową

ESG w ALTO – Ewa Solarz pokieruje nową linią biznesową

Wątpliwości podatkowe przy wcześniejszym wyjściu z pracowniczych programów kapitałowych

To obecnie jedno z najbardziej istotnych zagadnień podatkowych z punktu widzenia uczestników PPK. Będzie miało realny wpływ na kwotę oszczędności wycofywanych z programu PPK po uprzedniej wypłacie transferowej. Miejmy nadzieję, że ustawodawca rozstrzygnie tę kwestię, zanim problem zacznie pojawiać się często w praktyce.

W razie transferu

Wypłata transferowa pojawi się w szczególności, gdy uczestnik PPK zmienia pracodawcę i przenosi zgromadzone środki do instytucji finansowej zarządzającej PPK u nowego pracodawcy.

Ale może też mieć miejsce w innych sytuacjach, np. w przypadku jednoczesnego uczestnictwa pracownika w kilku PPK czy zmiany przez pracodawcę instytucji finansowej zarządzającej PPK.

Więcej na stronie DGP.

Pracownicze programy kapitałowe: ból głowy dla wszystkich

Podatek będzie liczony od zysku wypracowanego na inwestycji w PPK, a ustawodawca dołączył dochody z PPK do kategorii zysków kapitałowych opodatkowanych tzw. podatkiem Belki i dość intensywnie rozbudował część ustawy PIT dotyczącą tego podatku. A zatem dochody z niektórych wypłat z PPK będą opodatkowane podobnie jak odsetki bankowe, zysk z funduszy inwestycyjnych czy dochody z produktów ubezpieczeniowych z komponentem inwestycyjnym. Sama kalkulacja podatku i obowiązki płatnika co do zasady ciążą na instytucji finansowej. Co do zasady, bo np. w PPK sam uczestnik jako podatnik powinien dopilnować zapłaty podatku.

Skoro tematy podatkowe w PPK to przede wszystkim ból głowy instytucji finansowych, to nie zajmują one zbyt mocno pracodawców ani przyszłych uczestników, nic zresztą dziwnego. Najpierw trzeba porządnie zrozumieć, co to jest właściwie PPK i jak to będzie działać. Spróbujmy jednak wrócić do naszego tematu: jak skalkulować koszty przy zwrocie z PPK.

Zwrot zgodnie z ustawą o PPK to wycofanie środków zgromadzonych przed osiągnięciem przez uczestnika PPK 60. roku życia. W pełni opodatkowany zwrot może odbyć się na wniosek uczestnika (art. 105 ustawy o PPK). Dokonywany jest w formie pieniężnej w terminach ustalonych w statucie danej instytucji finansowej obsługującej PPK. Zgodnie z objaśnieniami przygotowanymi przez Ministerstwo Finansów wspólnie z Polskim Funduszem Rozwoju (PFR), zwrot może być tylko całkowity, nie można będzie wycofać środków częściowo.

Gdy zatem uczestnik zawnioskuje o wycofanie środków z PPK, zadaniem instytucji finansowej będzie odpowiednie obliczenie, pobranie i wpłacenie do urzędu skarbowego podatku Belki od wypracowanego zysku na rachunku uczestnika. I tu pojawia się pytanie, jak skalkulować koszty uczestnika dla celów wyliczenia podstawy opodatkowania.

W przepisach ustawy o PIT nie ma definicji wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa. Nie ma także precyzyjnych przepisów dotyczących liczenia kosztów przy zwrocie z PPK przed ukończeniem 60. roku życia, w związku z tym są wątpliwości, jaką wartość kosztów można uwzględnić przy liczeniu dochodu i podatku na moment zwrotu z PPK. Czy jako koszty, oprócz wydatków uczestnika stanowiących wprost wpłaty na PPK pochodzące z wynagrodzenia uczestnika, można zaliczyć również pełną wartość wpłat finansowanych przez pracodawcę i wpłat dokonywanych przez Skarb Państwa (wpłata powitalna i wpłaty roczne).

Należy przy tym wskazać, że w przypadku zwrotu wszystkie środki zarejestrowane na subkoncie Skarbu Państwa (tj. wpłaty powitalne i roczne + wypracowany zysk na tych środkach) będą przekazywane na rzecz Skarbu Państwa i traktowane jako przychód Funduszu Pracy. Ponadto 30 proc. środków pieniężnych z subkonta pracodawcy (wpłaty pracodawcy + wypracowany zysk na tych środkach) będą przekazywane do ZUS i traktowane jako przychód Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (sic!). Informacja o przekazanej do ZUS kwocie będzie ewidencjonowana na koncie osoby zatrudnionej jako składka na ubezpieczenie emerytalne.

Mając na uwadze techniczne aspekty kalkulacji podatku, logiczne byłoby w kosztach uczestnika przy kalkulacji dochodu uwzględniać jedynie wydatki na nabycie tych jednostek uczestnictwa, które są umarzane w celu dokonania zwrotu środków pieniężnych na rzecz tego uczestnika – odpowiednio wydatki na nabycie 70 proc. jednostek uczestnictwa pochodzących z wpłat pracodawcy oraz wydatki na nabycie 100 proc. jednostek uczestnictwa pochodzących z wpłat pracownika.

Należy jednak mieć na uwadze, iż zgodnie z wyjaśnieniami PFR zwrot może być jedynie całkowity, a więc wszystkie jednostki na rachunku uczestnika będą umarzane, tj. całość środków zostanie wycofana z rachunku uczestnika. Możemy sobie wyobrazić, iż uczestnik mógłby domagać się potraktowania jako jego kosztu podatkowego wszystkich dokonanych na jego rachunek wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa, w tym pochodzących z przekazanych przez Skarb Państwa i pracodawcę składek. Przecież z prawnego punktu widzenia można argumentować, iż to również były „wydatki” pracownika. Na moment otrzymania wpłat od pracodawcy potraktowane byłyby bowiem jako przychód pracownika i odpowiednio opodatkowane (wpłaty od pracodawcy) lub zwolnione z podatku (wpłaty od Skarbu Państwa).

Wprawdzie następnie środki pochodzące z części wpłat pracodawcy i całości wpłat Skarbu Państwa są przekazywane do FUS i Funduszu Pracy, ale to nie powinno pozbawiać pracownika możliwości ekonomicznego wykorzystania wpłat jako kosztów podatkowych.

Powyższe może mieć duże znaczenie przy liczeniu podatku od zysków kapitałowych uczestnika. W wielu sytuacjach mogłoby w ogóle nie dojść do powstania dochodu i konieczności zapłacenia podatku Belki od zysków na inwestycji w PPK. Będzie to więc niebawem bardzo istotne zagadnienie opodatkowania wypłaty w postaci zwrotu z PPK.

Jak ustalić koszty podatkowe, jeśli nastąpi zwrot z PPK

Jednym z kluczowych tematów związanych z pracowniczymi planami kapitałowymi jest sposób kalkulowania dochodu w przypadku niektórych rodzajów wypłat z PPK. Zasadniczo bowiem wypłaty środków z PPK podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego. Ale pamiętajmy, że w przypadku niektórych rodzajów wypłat, w szczególności niespełniających celu gromadzenia środków w programie PPK, więc zwrot z PPK przed ukończeniem 60. roku życia czy wypłata po ukończeniu tego wieku, ale szybciej niż w okresie dziesięciu lat (tu częściowo), należy obliczyć i zapłacić podatek dochodowy.

Podatek będzie liczony od zysku wypracowanego na inwestycji w PPK, a ustawodawca dołączył dochody z PPK do kategorii zysków kapitałowych opodatkowanych tzw. podatkiem Belki i dość intensywnie rozbudował część ustawy PIT dotyczącej tego podatku. A zatem dochody z niektórych wypłat z PPK będą opodatkowane podobnie jak odsetki bankowe, zysk z funduszy inwestycyjnych czy dochody z produktów ubezpieczeniowych z komponentem inwestycyjnym. Sama kalkulacja podatku i obowiązki płatnika w tym przypadku co do zasady ciążą na instytucji finansowej. Co do zasady, gdyż np. w przypadku PPK widzimy także wyjątek – kiedy to sam uczestnik jako podatnik powinien dopilnować zapłaty podatku, ale o tym w kolejnym artykule o podatkowych aspektach PPK.

BÓL GŁOWY INSTYTUCJI FINANSOWYCH

Skoro tematy podatkowe w zakresie PPK to przede wszystkim ból głowy instytucji finansowych, to w praktyce nie zajmują one zbyt mocno pracodawców ani przyszłych uczestników, nic zresztą dziwnego, najpierw trzeba porządnie zrozumieć, co to jest właściwie PPK i jak to będzie działać. Spróbujmy jednak wrócić do naszego tematu: jak należy skalkulować koszty przy zwrocie z PPK.

ZWROT TO WYCOFANIE

Po pierwsze, co to jest zwrot? Zwrot zgodnie z ustawą o PPK to wycofanie środków zgromadzonych w PPK przed osiągnięciem przez uczestnika PPK 60. roku życia. W pełni opodatkowany zwrot, o którym tutaj mówimy, może odbyć się na wniosek uczestnika (art. 105 ustawy o PPK). Zwrot dokonywany jest w formie pieniężnej w terminach ustalonych w statucie danej instytucji finansowej obsługującej PPK. Zgodnie z objaśnieniami przygotowanymi przez Ministerstwo Finansów wspólnie z PFR, zwrot może być tylko całkowity, nie można będzie zatem wycofać środków jedynie częściowo.

W przypadku zatem, gdy uczestnik zawnioskuje o wycofanie środków z PPK, zadaniem instytucji finansowej będzie odpowiednie obliczenie, pobranie i wpłacenie do urzędu skarbowego podatku Belki od wypracowanego zysku na rachunku uczestnika PPK. I tu pojawia się pytanie, jak należy skalkulować koszty uczestnika dla celów wyliczenia podstawy opodatkowania.

Zwróćmy uwagę na brak w przepisach ustawy PIT definicji wydatków na nabycie jednostek uczestnictwa. Brak jest także precyzyjnych przepisów dotyczących liczenia kosztów przy zwrocie z PPK przed ukończeniem 60. roku życia, w związku z tym istnieją wątpliwości, jaką wartość kosztów można uwzględnić przy liczeniu dochodu i podatku na moment zwrotu z PPK. Czyli: czy do kosztów, oprócz wydatków uczestnika stanowiących wprost wpłaty na PPK pochodzące z wynagrodzenia uczestnika, można wziąć również pełną wartość wpłat finansowanych przez pracodawcę i wpłat dokonywanych przez Skarb Państwa (wpłata powitalna i wpłaty roczne).

FUNDUSZ PRACY MA PRZYCHÓD

Należy przy tym wskazać, że w przypadku zwrotu wszystkie środki zarejestrowane na subkoncie Skarbu Państwa (tj. wpłaty powitalne i roczne + wypracowany zysk na tych środkach) będą podlegały przekazaniu na rzecz Skarbu Państwa i traktowane jako przychód Funduszu Pracy. Ponadto 30 proc. środków pieniężnych z subkonta pracodawcy (wpłaty pracodawcy plus wypracowany zysk na tych środkach) będą podlegały przekazaniu do ZUS i traktowane jako przychód Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (sic!). Informacja o przekazanej do ZUS kwocie będzie ewidencjonowana na koncie osoby zatrudnionej jako składka na ubezpieczenie emerytalne.

Mając na uwadze techniczne aspekty kalkulacji podatku, logiczne byłoby podejście, zgodnie z którym do kosztów uczestnika przy kalkulacji dochodu uwzględniamy jedynie wydatki na nabycie tych jednostek uczestnictwa, które podlegają umorzeniu w celu dokonania zwrotu środków pieniężnych na rzecz tego uczestnika – czyli odpowiednio wydatki na nabycie 70 proc. jednostek uczestnictwa pochodzących z wpłat pracodawcy oraz wydatki na nabycie 100 proc. jednostek uczestnictwa pochodzących z wpłat pracownika.

DO UMORZENIA

Jednak należy mieć na uwadze, że zgodnie z wyjaśnieniami PFR zwrot może być jedynie całkowity, a więc wszystkie jednostki na rachunku uczestnika będą podlegały umorzeniu, tj. całość środków zostanie wycofana z rachunku uczestnika. W takim przypadku, możemy sobie wyobrazić, iż uczestnik mógłby domagać się, aby potraktować jako jego koszt podatkowy wszystkie dokonane na jego rachunek wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa, w tym wydatki pochodzące z przekazanych przez Skarb Państwa i pracodawcę składek. Przecież z prawnego punktu widzenia można by argumentować, iż to również były „wydatki” pracownika. Na moment otrzymania wpłat od pracodawcy wpłaty te potraktowane były bowiem jako przychód pracownika i odpowiednio opodatkowane (wpłaty od pracodawcy) lub zwolnione z podatku (wpłaty od Skarbu Państwa).

Fakt, iż następnie środki pochodzące z części wpłat pracodawcy i całości wpłat Skarbu Państwa podlegają przekazaniu do FUS i Funduszu Pracy nie powinno pozbawiać pracownika możliwości ekonomicznego wykorzystania wpłat jako kosztów podatkowych.

Powyższe może mieć bardzo istotne znaczenie przy liczeniu podatku od zysków kapitałowych uczestnika, w przypadku możliwości uwzględnienia całości kosztów w wielu sytuacjach mogłoby w ogóle nie dojść do powstania dochodu i konieczności zapłacenia podatku Belki od zysków na inwestycji w PPK. A zatem będzie to niebawem bardzo istotne zagadnienie w zakresie opodatkowania wypłaty w postaci zwrotu z PPK.

Aleksandra Bońkowska na łamach Pulsu Biznesu komentuje – PPK vs PPE

Sierpień 1997 r. to pamiętna data dla polskiego systemu emerytalnego. Uchwalono wtedy ustawę o otwartych funduszach emerytalnych (OFE). Kilka dni wcześniej przyjęta została inna ustawa będąca częścią ówczesnej reformy. Wprowadzała jedną z nóg tzw. III filaru systemu emerytalnego, a więc dobrowolnego oszczędzania na emeryturę — pracownicze programy emerytalne (PPE). Formalnie można je było tworzyć od 1 stycznia 1999 r. Na początku tego roku minęło 20 lat PPE. Trudno je jednak uznać za popularne instrumenty.

Na dzień 4 października 2018 r. aktywnych było nieco ponad 1,1 tys. PPE. Jednak tego dnia uchwalona została ustawa o pracowniczych planach kapitałowych (PPK), która pozwala nie uruchamiać PPK, jeśli w przedsiębiorstwie funkcjonuje PPE ze składką nie mniejszą niż 3,5 proc. wynagrodzenia. Ta wymienność spowodowała eksplozję zainteresowania PPE. Od uchwalenia ustawy o PPK liczba wpisów do rejestru PPE wzrosła o 34 proc. Aktywnych jest obecnie ponad 1,5 tys. takich programów.

Setki umów dla trzech

Nowych klientów w segmencie PPE pozyskuje w zasadzie tylko trzech graczy: NN Investment Partners TFI, PKO TFI oraz TFI PZU. Na tę trójkę przypada łącznie 83 proc. z około 400 nowych umów. W efekcie struktura rynku PPE istotnie się zmieniła. Grupa PZU nadal bezapelacyjnie przewodzi, ale jej udział w rynku pod względem liczby umów nieco zmalał. Drugie miejsce objęło NN, które wcześniej szło łeb w łeb z Avivą. Pod względem liczby umów udział tej ostatniej firmy w rynku zmalał i jest obecnie równy grupie PKO BP, która zwiększyła stan posiadania o 3 pkt proc. Posługiwanie się markami grup finansowych nie jest przypadkowe: choć obecnie w walce o rynek dominują TFI, to na przestrzeni lat wiele umów podpisały towarzystwa ubezpieczeniowe. Oferowały ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym. Nawet mało kojarzona z ubezpieczeniami grupa PKO BP ma na koncie umowy podpisywane przez PKO Życie Towarzystwo Ubezpieczeniowe.

Analizowanie rynku pod względem liczby umów ma wady. Duże firmy podpisują niekiedy po kilka umów, osobno dla poszczególnych spółek z grupy, a nawet mniej formalnych jednostek organizacyjnych. Wystarczy wspomnieć umowy PZU ze znaną z kukurydzy i groszku w puszkach Bonduelle Polska. W 2019 r. osobne PPE uruchomiono tam dla każdego z dwóch zakładów produkcyjnych oraz administracyjnej centrali. Z drugiej strony różne spółki jednej firmy potrafią mieć różnych operatorów PPE. Przykładem może być energetyczna Enea. PPE dla jej pracowników prowadzą Aviva, Investors TFI i PZU. Dane dotyczące liczby umów są jednak jedynymi dostępnymi w podziale na poszczególne instytucje finansowe i niewątpliwie odzwierciedlają wzrost zainteresowania PPE.

Na koniec 2017 r. (najnowsze dostępne dane) we wszystkich PPE łącznie zgromadzono 12,6 mld zł. Co do zasady pieniądze na konta uczestników PPE wpłacają pracodawcy. Ponad połowa uruchomionych wtedy PPE miała bez wątpienia składkę podstawową przekraczają próg zwolnienia z PPK. Jak dużo — trudno oszacować, choćby dlatego, że 27 proc. PPE miało składkę ustaloną kwotowo, a nie jako procent wynagrodzenia.

Rynek pracownika

Warto zwrócić uwagę, że 31,5 proc. PPE aktywnych w 2017 r. miało składkę w wysokości 7 proc., a więc dwukrotnie przekraczająca próg zwalniający z uruchomieniaPPK. PPE z taką składką można też potraktować jako bonus dla pracownika. I tym instytucje finansowe tłumaczą nagły wzrost zainteresowania PPE po uchwaleniu, a nawet w trakcie prac nad ustawą o PPK.

— Pod względem składki PPK jest tańsze dla pracodawcy. Ale obecnie mamy do czynienia z większym rynkiem pracownika niż pracodawcy. W takiej sytuacji pojawiają się dodatkowe argumenty za PPE. PPE można przedstawić jako profit. Pracodawca może powiedzieć, że płaci więcej i w przeciwieństwie do PPK — będącego systemem powszechnym — cała składaka jest po jego stronie — tłumaczy Remigiusz Nawrat, wiceprezes PKO TFI.

— Pracodawcy szukają różnego rodzaju korzyści dla pracowników. Równocześnie zmienia się świadomość. Coraz częściej zatrudnieni widzą potrzebę budowania kapitału na emeryturę. W umowach, które obecnie podpisujemy, składka wynosi najczęściej 3,5 proc., a nawet więcej. Natomiast wśród pracodawców, którzy mają u nas od lat PPE ze składką niższą niż 3,5 proc., są także firmy, które podjęły decyzję o niepodwyższaniu składki i wprowadzeniu równolegle PPK — mówi Agnieszka Jaworska-Martycz, dyrektor ds. klientów instytucjonalnych NN Investment Partners TFI.

Aleksandra Bońkowska, partner w Alto Tax, również dostrzega potencjał PPE jako profitu dla pracowników. Zwraca uwagę, że pracodawca może objąć tym programem nie wszystkich, ale tylko wybranych zatrudnionych. Jednak zainteresowanie PPE tłumaczy przede wszystkim niechęcią do PPK, które jako program powszechny wiąże się z większymi obciążeniami biurokratyczno-administracyjnymi po stronie pracodawcy.

Czy uczestnik PPK sam powinien rozliczyć się z podatku?

Regułą jest, że zgromadzone w PPK oszczędności będzie można wypłacić po ukończeniu 60. roku życia. Ustawa o PPK przewiduje jednak kilka możliwości wcześniejszej wypłaty. Jedną z nich jest uregulowana w art. 98 ustawy możliwość wypłaty przez uczestnika, który nie ukończył 45 lat, do 100 proc. środków zgromadzonych na rachunku, które to środki mają posłużyć na pokrycie wkładu własnego w związku z zaciągnięciem kredytu na budowę lub przebudowę budynku mieszkalnego, mieszkania lub na nabycie nieruchomości gruntowej.

Więcej na stronie DGP.

Czy wypłaty środków z PPK podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego?

Kiedy można wycofać środki zgromadzone w PPK?

Zwrot, zgodnie z ustawą o PPK, to wycofanie środków zgromadzonych w PPK przed osiągnięciem przez uczestnika PPK 60. roku życia. W pełni opodatkowany zwrot może odbyć się na wniosek uczestnika PPK. Zwrot dokonywany jest w formie pieniężnej w terminach ustalonych w statucie danej instytucji finansowej obsługującej PPK. Zgodnie z objaśnieniami przygotowanymi przez Ministerstwo Finansów wspólnie z PFR, zwrot może być tylko całkowity, nie można będzie zatem wycofać środków jedynie częściowo. Po stronie instytucji finansowej będzie odpowiednie obliczenie, pobranie i wpłacenie do urzędu skarbowego podatku Belki od wypracowanego zysku na rachunku uczestnika PPK.

Od czego liczony jest podatek w PPK?

Podatek będzie liczony od zysku wypracowanego na inwestycji w PPK, a ustawodawca dołączył dochody z PPK do kategorii zysków kapitałowych opodatkowanych tzw. „podatkiem Belki”. Dość intensywnie rozbudowana została część ustawy PIT dotyczącej tego podatku. Dochody z niektórych wypłat z PPK będą opodatkowane podobnie jak odsetki bankowe, zysk z funduszy inwestycyjnych czy dochody z produktów ubezpieczeniowych z komponentem inwestycyjnym. Sama kalkulacja podatku i obowiązki płatnika w tym przypadku co do zasady ciążą na instytucji finansowej. Co do zasady, gdyż np. w przypadku PPK widzimy także wyjątek, kiedy to sam uczestnik jako podatnik powinien dopilnować zapłaty podatku.

Jak należy skalkulować koszty dla celów wyliczenia podstawy opodatkowania?

Brak jest także precyzyjnych przepisów dotyczących liczenia kosztów przy zwrocie z PPK przed ukończeniem 60 r.ż., w związku z tym istnieją wątpliwości jaką wartość kosztów można uwzględnić przy liczeniu dochodu i podatku na moment zwrotu z PPK. Tj. czy do kosztów, oprócz wydatków uczestnika stanowiących wprost wpłaty na PPK, , można wziąć również pełną wartość wpłat finansowanych przez pracodawcę i wpłat dokonywanych przez Skarb Państwa (wpłata powitalna i wpłaty roczne).

Należy przy tym wskazać, że w przypadku zwrotu wszystkie środki zarejestrowane na subkoncie Skarbu Państwa (tj. wpłaty powitalne i roczne + wypracowany zysk na tych środkach) będą podlegały przekazaniu na rzecz Skarbu Państwa i traktowane jako przychód Funduszu Pracy. Ponadto 30% środków pieniężnych z subkonta pracodawcy (wpłaty pracodawcy + wypracowany zysk na tych środkach) będą podlegały przekazaniu do ZUS i traktowane jako przychód Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (sic!). Informacja o przekazanej do ZUS kwocie będzie ewidencjonowana na koncie osoby zatrudnionej jako składka na ubezpieczenie emerytalne.

Podsumowanie. Do kosztów uczestnika zaliczamy wydatki na nabycie jednostek uczestnictwa.

Mając na uwadze techniczne aspekty kalkulacji podatku, logiczne byłoby podejście, zgodnie z którym do kosztów uczestnika przy kalkulacji dochodu zaliczamy jedynie wydatki na nabycie tych jednostek uczestnictwa, które podlegają umorzeniu w celu dokonania zwrotu środków pieniężnych na rzecz tego uczestnika – czyli odpowiednio wydatki na nabycie 70% jednostek uczestnictwa pochodzących z wpłat pracodawcy oraz wydatki na nabycie 100% jednostek uczestnictwa pochodzących z wpłat pracownika.

Jednak należy mieć na uwadze, iż zgodnie z wyjaśnieniami PFR zwrot może być jedynie całkowity, a więc wszystkie jednostki na rachunku uczestnika będą podlegały umorzeniu, tj. całość środków zostanie wycofana z rachunku uczestnika.