20 maja 2020
Interpretacja ogólna – podatek u źródła od należności wypłacanych na rzecz nierezydenta
komentarz
Jaki problem został rozstrzygnięty?
Zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (CIT) oraz ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (PIT), podmioty polskie dokonujące zapłaty należności z tytułów wskazanych – odpowiednio – w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT oraz art. 29 ust. 1 ustawy o PIT na rzecz nierezydentów, są zobowiązane do pobrania podatku u źródła (WHT) od wypłacanej należności (z uwzględnieniem postanowień właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania). Przepisy nie regulują jednak wprost sytuacji, gdy tego rodzaju należność jest wypłacana nierezydentowi przez zagraniczny zakład polskiego podmiotu. Przypadki te są w związku z tym przedmiotem częstych sporów pomiędzy przedsiębiorcami dokonującymi wypłaty należności a organami podatkowymi.
Stanowisko Ministra Finansów
W wydanej interpretacji, Minister Finansów uznał, że zakład, który wykonuje rzeczywistą działalność gospodarczą za granicą, dla celów podatku u źródła powinien być uważany za byt odrębny od tworzącego go przedsiębiorstwa macierzystego. Stąd, w sytuacji, gdy zakład taki ponosi ze swojego majątku, na potrzeby prowadzonej działalności, wydatek określony w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT lub art. 29 ust. 1 ustawy o PIT, wówczas należność wypłacana z tego tytułu nie powinna być postrzegana jako przychód nierezydenta osiągnięty na terytorium Polski, a tym samym polski rezydent ani jego zagraniczny zakład nie mają obowiązku pobrania podatku u źródła od przedmiotowej należności.
Odmienne konsekwencje wystąpią natomiast jeżeli świadczenie nabyte od nierezydenta nie służy celom działalności gospodarczej zakładu(lecz polskiej centrali) i poniesiony z tego tytułu wydatek nie może być przypisany zakładowi. W takim przypadku, po stronie podmiotu zagranicznego (nierezydenta) powstanie przychód w ze źródła na terytorium Polski, a co za tym idzie podmiot dokonujący wypłaty ma obowiązek poboru podatku u źródła z tego tytułu (z uwzględnieniem zapisów odpowiedniej UPO).
Co to oznacza? Jakie korzyści mogą osiągnąć podatnicy?
Przedsiębiorca posiadający zakład za granicą i dokonujący wypłat (z majątku tego zakładu – np. rachunku bankowego używanego przez zagraniczny oddział) np. odsetek, należności licencyjnych, należności z tytułu usług doradczych na rzecz kontrahentów zagranicznych nie musi automatycznie pobierać podatku u źródła, ani pozyskiwać certyfikatów rezydencji tych kontrahentów. Będzie to konieczne tylko wówczas, gdy ww. płatności są wprawdzie dokonywane przez zagraniczny zakład, ale nabywane usługi służyły działalności „centrali” w Polsce.
Warto zabezpieczyć się przed ewentualnym sporem z organem podatkowym w ww. zakresie poprzez skatalogowanie kluczowych typów płatności dokonywanych przez zagraniczny zakład i powiązanie ich z działalnością zakładu / centrali. Rozważyć można również występowanie o zwrot zapłaconego podatku u źródła – przy czym należy pamiętać, że płatnik może wystąpić o zwrot ww. nadpłaconego podatku tylko, jeżeli poniósł jego ciężar ekonomiczny.
Jeżeli są Państwa zainteresowani szczegółami dotyczącymi omawianego zagadnienia, jesteśmy do Państwa dyspozycji.
Sprawdź, jak możemy pomóc Twojej firmie!
Skontaktuj się
20 maja 2020
Mogą Cię zainteresować:
Podatki
[Alert ALTO] Kalkulator kosztów pracy zdalnej – oferta specjalna last minute
Już za tydzień, w piątek 7 kwietnia, wejdą w życie przepisy dotyczące pracy zdalnej. Zostało więc już naprawdę niewiele czasu,...
Czytaj dalej
Podatki
Rzeczpospolita: Odwrotne obciążenie w obrocie gazem i energią powraca
Mechanizm odwrotnego obciążenia w transakcjach krajowych funkcjonował do końca października 2019 r., kiedy to zastąpiono go mechan...
Czytaj dalej