Kategoria: Bez kategorii

Każdy uczestnik pracowniczych planów kapitałowych może uzyskać zwrot wpłaconych pieniędzy przed uzyskaniem 60. roku życia. Od zwrotu trzeba jednak zapłacić PIT. 18. stycznia zapadł wyrok NSA, w którego efekcie podatek będzie dużo niższy niż chciał fiskus, a w niektórych sytuacjach w ogóle może go nie być. Temat dla Buisness Insider komentuje Karolina Mazurkiewicz-Grzybowska, Senior Manager & Tax Advisor.

— To ważny wyrok dla uczestników PPK, którzy chcą uzyskać zwrot z PPK przed ukończeniem 60 roku życia. Praktyczny wymiar wyroku NSA jest taki, że podatek, jaki pobierze TFI zwracający pieniądze uczestnikowi PPK, będzie niższy a w pewnych przypadkach może w ogóle nie wystąpić. Wykładnia NSA prowadzi bowiem do tego, że uczestnik będzie mógł uwzględnić wyższe koszty (tutaj: wartość wszystkich wpłat dokonanych na rachunek PPK uczestnika, czyli wpłaty sfinansowane ze środków pracownika, jego pracodawcy oraz z Funduszu Pracy), a w rezultacie jego dochód do opodatkowania będzie niższy – wyjaśnia.

Ekspertka tłumaczy, że efektywnie podatek trzeba będzie zapłacić od wypracowanego zysku. W momencie wycofania środków (zwrotu) wartość jednostek funduszy inwestycyjnych może być bowiem wyższa niż w momencie ich zakupu (po dokonaniu wpłaty na PPK). Od tej wartości trzeba będzie więc zapłacić podatek.

— Natomiast jeśli w momencie wycofania środków przez uczestnika PPK (przed ukończeniem 60 roku życia) ich wartość będzie niższa od wartości, po której jednostki uczestnictwa były nabywane, to wówczas podatek w ogóle nie wystąpi – stwierdza Karolina Mazurkiewicz-Grzybowska.

Koszty zakwaterowania przy oddelegowaniach

9. stycznia bieżącego roku Naczelny Sąd Administracyjny po raz kolejny potwierdził prezentowane już wcześniej stanowisko, stwierdzając, że zapewnienie delegowanemu pracownikowi przez pracodawcę zakwaterowania, nie powoduje powstania po stronie zatrudnionego przychodu, który byłby opodatkowany PIT.

Spółka w analizowanej sprawie oferowała swoje usługi specjalistyczne w zakresie remontu i konserwacji linii produkcyjnych za granicą, w głównej mierze na terenie Unii Europejskiej. Wiązało się to z licznymi podróżami pracowników do ośrodków oddalonych od ich miejsca zamieszkania o kilkaset lub kilka tysięcy kilometrów. W związku z tym, pracodawca zapewniał swoim pracownikom bezpłatnie zakwaterowanie lub też pokrywał koszty związane z ich zakwaterowaniem w miejscu i na warunkach wybranych przez Spółkę.

Spór między Spółką a Dyrektorem Krajowej Informacji Skarbowej oraz Wojewódzkim Sądem Administracyjnym powstał w głównej mierze na tle, czy zapewnienie pracownikom bezpłatnego zakwaterowania związanego z oddelegowaniem stanowi dla tego pracownika przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Orzeczenie NSA przyznające rację Spółce jest wynikiem wniesienia przez nią skargi kasacyjnej od wcześniejszego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, który w wyroku zgodził się z zajętym stanowiskiem Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej i uznał, że zapewnienie pracownikowi zakwaterowania leży w jego interesie i tym samym po jego stronie powstaje przychód, a pracodawca jest zobligowany do uwzględnienia go przy wyliczaniu zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

NSA nie zgodził się z tym stanowiskiem i korzystając z wypracowanych wcześniej przez Trybunał Konstytucyjny wytycznych w sprawie nieodpłatnych świadczeń uznał, że zapewnienie pracownikom zakwaterowania podczas oddelegowania leży w interesie pracodawcy. To on uzyskuje korzyść w postaci realizacji kontraktu, co nie byłoby przecież możliwe bez oddelegowanych pracowników.

Nie mniej ważne było także odniesienie się przez NSA do prawa europejskiego. Dyrektywa dotycząca delegowania pracowników do świadczenia usług wylicza, że do wynagrodzenia tych pracowników nie wlicza się zwrotu wydatków takich jak koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania.

Zaprezentowane wyżej stanowisko NSA jest kolejnym, po analogicznych orzeczeniach sierpniowych z 2023 roku, pozwalającym sądzić, że mamy do czynienia już z trwałą linią orzeczniczą NSA w tym przedmiocie.

Podróż służbowa pracowników zdalnych

W przypadku innej grupy pracowników, wykonujących swoją pracę głównie zdalnie, warto przyjrzeć się także wydanej niedawno przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacji indywidualnej, w której stwierdził on, że podróż takiego pracownika do biura, w przypadku jego wezwania przez pracodawcę należy uznać za podróż służbową.

W analizowanym przypadku Spółka z o.o. działała w branży informatycznej i zatrudniała pracowników mieszkających w różnych rejonach Polski, którzy wykonywali swoje obowiązki zdalnie. Miejscem wykonywania pracy wpisanym w umowie było województwo, w którym dany pracownik mieszkał. Przy realizacji obowiązków służbowych tych pracowników czasami potrzebna była ich obecność w biurze i w związku z tym Spółka chciała potwierdzić swoje rozumowanie, że w takim przypadku ma do czynienia z podróżą służbową tych pracowników. Fiskus nie miał nic przeciwko.

Miłą dla pracodawców i pracowników konsekwencją uznania, że należy uznać taką podróż jako podróż służbową, jest możliwość zwolnienia z podatku PIT kosztów takiej podróży na podstawie art. 21 1 pkt 16 lit. a) ustawy o PIT.

Przy korzystaniu ze zwolnień, zainteresowane podmioty powinny jednak pamiętać o limitach tych zwolnień określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy z 29 stycznia 2013 r. (tj DzU z 2023 r., poz. 2190).

Czy powyższe kwestie dotyczą Twojej organizacji? Potrzebujesz pomocy w uregulowaniu pracy zdalnej lub w rozliczeniach pracowników mobilnych? Skontaktuj się z nami!

PWN od wielu lat organizuje plebiscyt, w ramach którego wybierane jest ulubione „młodzieżowe słowo roku”. Gdyby słowo roku miałaby wybrać grupa przedsiębiorców oraz środowisk księgowo-podatkowych w 2023 r. – zdecydowanie zwycięzcą zostałoby wyrażenie „KSeF”.

Niestety trudno zgodzić się, że byłoby to ulubione słowo roku, niewywołujące wręcz strachu i paniki wśród przedsiębiorców, którzy będą zobligowani do wprowadzenia rewolucyjnych zmian w swoich przedsiębiorstwach.

Zmiany w zakresie fakturowania, które miały wejść w życie już od 1 lipca 2024 r., zostały odroczone. 19 stycznia br. Ministerstwo Finansów poinformowało, że zostanie przeprowadzony audyt dotychczasowych prac, po którym zostanie ogłoszony nowy termin wejścia w życie Krajowego Systemu Fakturowania Elektronicznego („KSeF”). Zastrzeżenia Ministerstwa budziła przede wszystkim  przepustowość i gotowość systemu do bezawaryjnego działania.

Większość podatników odetchnęło z ulgą i zaczęło planować wakacje na lipiec, ale pamiętajmy, że od technologii nie ucieknie nikt z nas! Co się odwlecze, to nie uciecze – Minister Finansów, Andrzej Domański wprost powiedział, że KSeF jest Polsce potrzebny i będzie wdrożony. Podatnicy muszą zatem przygotować się na korzystanie z obowiązkowego e-fakturowania w ramach KSeF, przy czym mają na to nieco więcej czasu.

Przypomnijmy podstawowe informacje. KSeF to platforma zarządzana przez Ministerstwo Finansów, służąca do zarządzania fakturami elektronicznymi, czyli wystawiania faktur sprzedaży i sprawdzania ich poprawności technicznej, a także odbierania faktur zakupowych. Za pośrednictwem platformy podatnicy mogą już teraz dobrowolnie wystawiać ustrukturyzowane faktury elektroniczne (od 1 stycznia 2022 roku). Po wejściu w życie obowiązkowego stosowania KSeF, niedopełnienie obowiązku wystawiania faktur za jego pośrednictwem będzie sankcjonowane.

Rewolucja w fakturowaniu ma przyczynić się do poprawy komunikacji na linii podatnik-administracja skarbowa, a także stanowić jeden z mechanizmów zwalczania wyłudzeń podatku przez podatników. Ministerstwo Finansów zapowiada też, że obowiązkowy KSeF pozwoli szybciej weryfikować prawidłowość rozliczeń podatkowych bez angażowania podatników i wszczynania kontroli, a także przewiduje korzyści wynikające z KSeF takie jak zwrot podatku VAT naliczonego w krótszym okresie: 40 dni zamiast 60 dni czy brak obowiązku przesyłania na żądanie organów podatkowych struktury JPK dla faktur.

Wdrożenie KSeF wiąże się ze zmianą wielu obecnie obowiązujących zasad fakturowania, w tym m.in. likwidacją not korygujących, brakiem możliwości dodawania załączników do faktur, nowymi zasadami ustalania kursów stosowanych do faktur wystawianych w walutach obcych, a także zasadami fakturowania w trakcie awarii KSeF.  Zgodnie z zapowiedzią, wraz z wprowadzeniem systemu teleinformatycznego będzie mniej przeprowadzanych kontroli, ale automatyzacja sprawi, że będą one bardziej ukierunkowane i skuteczne.  A jakie są potencjalne wady nowego systemu? Pewne ograniczenie może stanowić konieczność uprawnienia konkretnej osoby do wprowadzania jakichkolwiek zmian w KSeF. Brak podpisu lub pieczęci elektronicznej kwalifikowanej i brak profilu zaufanego spowoduje, że podatnik nie będzie mógł dokonywać żadnych czynności w systemie, łącznie z wystawianiem faktur ustrukturyzowanych. Należy także pamiętać o konieczności integracji dotychczasowych systemów z nowo obowiązującym rozwiązaniem, a dodatkowo ustandaryzować proces wystawiania faktur w ramach organizacji. Nie sprawdzi się już bowiem dotychczasowa praktyka papierowa.

Rok 2024 jak każdy kolejny niesie ze sobą nowe wyzwania dla podatników. Dobrą informacją jest to, że z uwagi na upływ kadencji parlamentu, w 2023 r. nie została uchwalona duża nowelizacja przepisów podatkowych, do czego ustawodawca przyzwyczajał nas w poprzednich latach. Nie oznacza to jednak, że brak jest kwestii podatkowych nad którymi należy się pochylić. W trakcie zeszłego roku pojawiły się pomniejsze nowelizacje, dodatkowo część wcześniej wprowadzonych zmian przepisów została odroczona i wchodzi w życie w 2024 r.

Na początku roku warto więc usystematyzować zagadnienia podatkowe (znane na ten moment), które w tym roku wystąpią oraz zaplanować związane z tym prace.

KSeF

Krajowy System e-Faktur będzie scentralizowanym systemem elektronicznym, który ma służyć do wystawiania, odbierania i przechowywania faktur. Wdrożenie KSeF jest tematem, nad którym bardzo intensywnie pracują wszyscy podatnicy objęci tym obowiązkiem. Dostosowanie do nowych regulacji wymaga bowiem szeroko zakrojonych zmian systemowych w całej organizacji. Czasu na wdrożenie pozostało już niewiele i wszystko musi być gotowe do 1 lipca 2024 r., więc pierwsza połowa roku jest koniecznym czasem na zintensyfikowanie prac w tym zakresie.

Z perspektywy zakładów ubezpieczeń istotna jest informacja, że aktualnie procedowane jest rozporządzenie, które wyłącza obowiązek wystawiania faktur ustrukturyzowanych m. in. w odniesieniu do zwolnionych z VAT usług ubezpieczeniowych oraz w odniesieniu do innych rodzajów usług finansowych zwolnionych z opodatkowania na gruncie ustawy o VAT.

JPK_KR

Od 1 stycznia 2025 r. duzi podatnicy CIT będą zobowiązani do elektronicznego przesyłania administracji skarbowej ksiąg rachunkowych w formie ustrukturyzowanej. Obowiązek obejmie również większość zakładów ubezpieczeń, które spełniają definicję dużego podatnika. Aktualnie procedowany jest projekt rozporządzenia Ministra Finansów, w którym określony zostanie zakres danych, o które będą musiały zostać uzupełnione księgi. Projekt rozporządzenia przewiduje m.in. załącznik, zawierający szczególne znaczniki identyfikujące konta rachunkowe dla zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Księgi prowadzone przez zakłady ubezpieczeń będą więc musiały zostać uzupełnione również o znaczniki przewidziane w treści załącznika.

Żeby skutecznie wygenerować i przekazać organom skarbowym plik odpowiadający wymaganiom opracowanym przez Ministerstwo Finansów, niezbędne będzie przeprowadzenie prac zmierzających do dostosowania systemów księgowych. Będzie to wiązało się z dodatkowymi wydatkami na przeprowadzenie projektów, w które będzie trzeba zaangażować zarówno zasoby IT, jak i zasoby księgowe.

Podatek od przerzuconych dochodów

Dużymi krokami zbliża się czas rocznego rozliczenia CIT za 2023 r. w ramach którego podatnicy już po raz drugi będą musieli weryfikować, czy są zobowiązani do zapłaty podatku od przerzuconych dochodów. Jest to szczególny rodzaj podatku przewidziany w ustawie o CIT, w przypadku, którego podstawą opodatkowania są różnego rodzaju koszty ponoszone na rzecz zagranicznych podmiotów powiązanych, w tym w szczególności koszty usług niematerialnych.

Ustalenie, czy określone kategorie kosztów stanowią przerzucone dochody generujące obowiązek zapłaty dodatkowego podatku jest dużym wyzwaniem dla podatników i nakłada na nich liczne dodatkowe obowiązki weryfikacyjne, dotyczące ponoszonych kosztów oraz statusu podmiotów powiązanych.

Pierwszy raz podatnicy ustalali podatek od przerzuconych dochodów w rozliczeniu za 2022 r. co było szczególnie dużym wyzwaniem z uwagi na skomplikowane, niejednoznaczne przepisy wprowadzone przez Polski Ład. Praktyka pokazała, że w skali kraju niewielka ilość podatników wykazała w swoich zeznaniach oraz zapłaciła ten podatek za 2022 r.

W rozliczeniu za 2023 r. podatnicy zastosują znowelizowane przepisy o podatku od przerzuconych dochodów, które w dużym stopniu zostały doprecyzowane. Dodatkową wskazówką przy rozliczeniu będą wydane w czerwcu 2023 r. objaśnienia, które zawierają odpowiedzi na część wątpliwości interpretacyjnych dotyczących przepisów.

Podatek minimalny

2024 r. jest pierwszym rokiem, w którym obowiązują przepisy dotyczące tzw. podatku minimalnego. Jest to szczególny rodzaj daniny nakładany na podatników, którzy w danym roku podatkowym osiągnęli stratę podatkową lub dochód o wartości nieprzekraczającej 2% przychodów, z tym, że dochód oraz stratę na potrzeby podatku minimalnego stosuje się w szczególny, przewidziany w przepisach sposób.

Z obowiązku zapłaty tego podatku wyłączone są instytucje finansowe, w tym m. in. zakłady ubezpieczeń. Nie można natomiast wykluczyć, że obowiązek zapłaty podatku wystąpi po stronie innych podmiotów funkcjonujących w ramach grupy, np. w przypadku spółek dystrybucyjnych czy serwisowych. Warto więc zwrócić uwagę na ewentualne obowiązki w zakresie podatku minimalnego, ciążące na tego rodzaju podmiotach.

Pillar II – globalny podatek minimalny?

Pillar II to rozwiązanie wypracowane na forum OECD, którego celem jest wprowadzenie globalnego podatku o charakterze wyrównawczym. Ma on skutkować tym, że efektywna stawka opodatkowania w danym państwie nie powinna być niższa niż 15%. Rozwiązanie ma na celu ograniczenie konkurencyjności podatkowej państw, w których obowiązuje niska efektywna stawka podatku dochodowego.

Przepisy unijne wprowadzające rozwiązania wypracowane przez OECD przewidują, że podatek może dotyczyć zarówno międzynarodowych grup kapitałowych, jak i dużych grup podmiotów powiązanych funkcjonujących w ramach jednego państwa.

Co ważne, rozwiązania opracowanego w ramach Pillar 2 mają obowiązywać już od 1 stycznia 2024 r., natomiast nie zostały jeszcze przyjęte przepisy krajowe wprowadzające regulacje do polskiego systemu prawnego. Nie można natomiast wykluczyć, że w sytuacji, w której przepisy wdrożone zostały w innym państwie, w którym siedzibę mają pomioty powiązane z grupy, również na polskich spółkach będą ciążyły obowiązki związane z kalkulacją nowego podatku.

Warto mieć niniejsze zagadnienie na uwadze i śledzić w jaki sposób regulacje związane z Pillar II zostaną zaimplementowane do polskiego systemu prawnego.

Podatek u źródła (WHT)

Przepisy ustawy o CIT dotyczące podatku u źródła nie zmieniają się w 2024 r., natomiast dla podmiotów funkcjonujących w ramach międzynarodowych grup kapitałowych, realizujących transgraniczne płatności na rzecz podmiotów powiązanych, nadal będzie to istotny obszar podatkowy.

W tym zakresie warto zwrócić szczególną uwagę, na płatności opodatkowane podatkiem u źródła i podlegające pod tzw. mechanizm pay&refund (dywidendy, odsetki). Mechanizm ten polega na tym, że w przypadku wypłat ww. kategorii należności wypłacanych na rzecz zagranicznych podmiotów powiązanych, niezbędne jest stosowanie podstawowej stawki podatku (brak możliwości stosowania zwolnienia/preferencyjnej stawki). Niestosowanie ww. mechanizmu jest możliwe m. in. na podstawie opinii o stosowaniu preferencji.

Jeżeli spółka wypłacająca tego rodzaju należności uzyskała już opinię o stosowaniu preferencji, przy kolejnych wypłatach niezbędna będzie weryfikacja, czy nadal spełnione są wszystkie warunki do stosowania preferencji lub nie doszło do istotnej zmiany stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o opinię. Szczególnie należy zwrócić uwagę na weryfikację statusu odbiorcy jako rzeczywistego właściciela należności. Niniejszy warunek jest szczególnie restrykcyjnie traktowany przez organy podatkowe oraz w treści wydanego w tym roku projektu objaśnień podatkowych w zakresie podatku u źródła.

Zmiany w opodatkowaniu dochodów z UFK

Zagadnienie to dotyczy zakładów ubezpieczeń na życie oferujących umowy ubezpieczenia z UFK, w przypadku których od 2024 r. zmienił się sposób rozliczania podatku. Do końca 2023 r. to zakłady ubezpieczeń jako płatnicy ustalały, czy wypłata z umowy ubezpieczenia z UFK generowała dochód i w przypadku wystąpienia dochodów potrącały i odprowadzały podatek do urzędu skarbowego. Od 2024 r. to klient samodzielnie rozliczy się z otrzymanych środków z urzędem skarbowym, a zakład ubezpieczeń przekaże mu informację PIT-8C, w której znajdą się kwoty przychodów i kosztów dotyczących wypłat otrzymanych z umowy z UFK.

Pomimo tego, że większość prac związanych z przygotowaniem się na nowe zasady opodatkowania zakłady ubezpieczeń przeprowadziły jeszcze w 2023 r., ten rok będzie również ważny. Jest to bowiem czas na przygotowanie się do masowego generowania i przesyłania klientom i urzędom skarbowym informacji PIT-8C, co z uwagi na skalę będzie dużym wyzwaniem i wymaga odpowiedniego zmodyfikowania wykorzystywanych systemów informatycznych.

Pierwsze informacje PIT-8C za 2024 r. będą wysyłane dopiero w 2025 r., więc w tym roku jest jeszcze czas na przeprowadzenie pośród klientów akcji informacyjnej dotyczącej stosowania nowych zasad opodatkowania i związanych z tym obowiązków po ich stronie. Należy także przygotować na pytania dotyczące nowych zasad opodatkowania osoby mające kontakt z klientami, tj. pracowników działów obsługi klienta czy dystrybutorów.

Kolejne rewolucje podatkowe?

Powyżej wskazaliśmy najistotniejsze w naszej ocenie zagadnienia podatkowe, z którymi podatnicy będą musieli się zmierzyć w 2024 r. W trakcie roku nowy rząd przygotuje prawdopodobnie kolejne kierunki zmian przepisów podatkowych. Wskazują na to różne propozycje zmian i uproszczeń podatkowych prezentowane w trakcie kampanii wyborczej.